Ένα από τα πιο αγαπημένα και πολυπαιγμένα έργα του νεοελληνικού θεάτρου που ανήκει στην κατηγορία του 'Δραματικού ειδυλλίου'. Το συγκεκριμένο είδος είναι γραμμένο σε έμμετρο δεκαπεντασύλλαβο, η υπόθεσή του ξετυλίγεται στις βουνοκορφές, τα πρόσωπά του είναι τσέλιγκες, βοσκοπούλες και τσομπάνηδες, φορούν φουστανέλα και εκφράζουν τις χαρές και τους καημούς τους χορεύοντας ή τραγουδώντας. Πρόκειται για μια απλή ιστορία ανθρώπων με αισθήματα και πάθη, δοσμένη με έντονη θεατρικότητα, κωμικό ύφος, λαϊκούς τύπους και πολλά φολκλορικά στοιχεία. Η δομή του στηρίζεται κυρίως στα τραγούδια και στο ευτυχές τέλος.