«Η παράλληλη ανάγνωση της «Φιλονικίας» του Μαριβώ και του «Καθαροί πια» της Σάρα Κέην είναι ένα πείραμα που αναπτύσσεται σε είκοσι εικόνες. Ένα σκηνικό πείραμα που προσπαθεί να προσεγγίσει παράλληλα δυο διαφορετικά έργα. Οι διαφορές των δύο αυτών έργων είναι πολλές. Είναι διαφορές που αφορούν στο χρόνο, στον τόπο, αλλά και στους φορείς της δράσης. Από τη μια μεριά, τη μεριά του Μαριβώ, έχουμε το χρόνο της φιλέρευνης αναζήτησης στην αυλή ενός πρίγκιπα, τον τόπο όπου οι πρώτοι έρωτες θα φανερωθούν ξανά και όπου δύο ζευγάρια αθώων, αρχικά τουλάχιστον, παιδιών αλληλοανακαλύπτουν τη διαφορετικότητα της «φύσης» τους. Από την άλλη μεριά, της Σάρα Κέην, έχουμε το χρόνο που ορίζεται από μια συνεχόμενη απειλή, έναν αδιευκρίνιστο τόπο που ορίζεται από τέσσερα δωμάτια κι ένα λασπότοπο, σώματα που βασανίζουν, βασανίζονται, ερωτεύονται, ακρωτηριάζονται.» Γιάννης Παρασκευόπουλος