Παραστάσεις

OnlyTheater

ΝΤΑ: είχε πολύ καλές ερμηνείες, προεξάρχοντος του συγκινητικού Κώστα Σαντά σε μία από τις καλύτερες στιγμές του."
ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ: οι σιωπές κάποιες στιγμές στάθηκαν εκκωφαντικές και οι ηθοποιοί υποστήριξαν δυναμικά το όλο εγχείρημα με το ταλέντο και τη ευκρίνεια των εκφραστικών τους μέσων.

Parallaximag

Το ΚΘΒΕ ήταν, και εξακολουθεί να είναι, η ναυαρχίδα της θεατρικής ζωής (και σκηνικής παιδείας) της πόλης. Γι’ αυτό έχει τεράστια σημασία η εύρυθμη και ποιοτική λειτουργία του. Όταν αυτό πηγαίνει καλά, αντανακλάται κατά ένα  περίεργο τρόπο και στα υπόλοιπα θέατρα της πόλης. Όταν αυτό νοσεί, νοσεί όλος ο χώρος. Γύρω από το Κρατικό κινείται μια ολόκληρη κοινότητα η οποία, με την παρουσία της, δίνει χρώμα και ρυθμό, αλλά και χρήμα (στα γύρω μαγαζιά). Γιατί όλα αυτά τώρα; Μα τι άλλο, από τη συνεχιζόμενη στάση εργασίας των ηθοποιών, η οποία μόνο κακό κάνει σε όλους ανεξαιρέτως.

monopoli

Όπως επισημαίνει ο κ. Αναστασάκης, «καθημερινά ακυρώνονται πέντε παραστάσεις: Μια παιδική, μια παράσταση εφηβικού θεάτρου και τρεις ενηλίκων και μάλιστα εν μέσω της εορταστικής σεζόν». Η δημιουργία στο ΚΘΒΕ – στο μοναδικό μεγάλο θέατρο της Θεσσαλονίκης και συνάμα στο πρώτο κρατικό θέατρο της χώρας – έχει μπει στον πάγο.

Οι κινητοποιήσεις επέβαλλαν πρόωρο τέλος σε δύο παραγωγές, στα «Ντα» και «Περιμένοντας το Γκοντό», ακυρώθηκαν οι πρεμιέρες σε άλλες δύο, στα «Τόσο κοντά» και «Δάφνες και πικροδάφνες» ενώ άγνωστο είναι πότε θα ανέβουν οι αναμενόμενες «Πυρκαγιές» και «Ελέφας». Αυτό το διάστημα οι πρόβες για τις παραστάσεις γίνονται κυριολεκτικά με δόσεις, στα δίωρα κενά που υπάρχουν μεταξύ των προγραμματισμένων στάσεων, η διοίκηση ανακοινώνει μέρα με τη μέρα τις επόμενες ακυρώσεις – καθώς βρίσκεται σε αναμονή της απόφασης των εργαζομένων – και στη κορύφωση όλων των παραπάνω το σκηνικό εσωτερικής αποδιοργάνωσης είναι έκδηλο. Ωστόσο και εκτός ΚΘΒΕ, Θεσσαλονικείς που έχουν σταθερή επαφή με τα πολιτιστικά δρώμενα, διαπιστώνουν με δυσφορία το συνεχιζόμενο λουκέτο στο μοναδικό θέατρο της πόλης.

αθηνόραμα

Τα τελευταία χρόνια δεν είναι λίγοι οι απανταχού θεατρόφιλοι που επισκέπτονται τη Θεσσαλονίκη με σκοπό να δουν τις παραστάσεις του ΚΘΒΕ. Στο Θέατρο της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών παρουσιάζεται μέχρι και τα τέλη Ιανουαρίου ένα από τα πιο αγαπημένα έργα του Ουίλιαμ Σαίξπηρ, το «Χειμωνιάτικο παραμύθι», μέσα από τη ματιά του Ρουμάνου σκηνοθέτη Σίλβιου Πουρκαρέτε, ενώ στην ίδια σκηνή ανεβαίνει από τις 16/2/2019 το πάντα επίκαιρο έργο του Κάρλο Γκολντόνι «Υπηρέτης δύο αφεντάδων», σε σκηνοθεσία Μιχάλη Σιώνα.  Στη Σκηνή «Σωκράτης Καραντινός» της Μονής Λαζαριστών παρουσιάζεται μέχρι και τα τέλη Ιανουαρίου το έργο του Γεράσιμου Σταύρου «Καληνύχτα Μαργαρίτα», η θεατρική μεταφορά του διηγήματος του Δημήτρη Χατζή «Μαργαρίτα Περδικάρη», σε σκηνοθεσία Φώτη Μακρή. Στο Μικρό Θέατρο της μονής σημειώστε την παράσταση «Υπέρ Ελλάδος (Η υπόθεση Πολκ στο προσκήνιο)», σε σκηνοθεσία Πηγής Δημητρακοπούλου, ένα νέο θεατρικό έργο της Σοφίας Νικολαΐδου που επιχειρεί να ρίξει φως στην ανεξιχνίαστη δολοφονία του δημοσιογράφου Τζορτζ Πολκ (έως τα τέλη Ιανουαρίου), αλλά και την ξεκαρδιστική κωμωδία «Ο Ελέφας» του Κώστα Μποσταντζόγλου, σε σκηνοθεσία Γιάννη Λεοντάρη (από 9/2).

Lavart

Ένα πράγμα που πιστώνω στον σκηνοθέτη, τον Αναστασάκη, είναι οτι γι’ αυτό πέτυχε η παράσταση – και εμπορικά εννοώ – διότι το έργο το ανέβασε στη διάσταση που πραγματικά έχει από τον συγγραφέα, ως λαϊκό θέατρο. Δηλαδή η βαθιά του φιλοσοφία είναι εκεί, όπως είπα στην αρχή, μέσα σε μια φαινομενικά ρηχή κατάσταση μεταξύ των χαρακτήρων, σαν να μην καταλαβαίνουν και πολλά και λένε πολλές φορές και μπούρδες που δεν είναι όμως μπούρδες. Αυτό το αναφέρω επειδή πολλές φορές έχουν αποτύχει ανεβάσματα του Περιμένοντας τονΓκοντό από πολύ καλούς σκηνοθέτες και με δυνατό καστ, επειδή έπεσαν στην παγίδα να βρουν έναν άλλο κώδικα θεατρικό, να το πω πιο λαϊκά, πιο κουλτουριάρικο. Ενώ είναι λαϊκό θέατρο και πρέπει να παιχτεί όπως είναι. Έτσι νομίζω και έτσι αποδείχθηκε και σ’ εμάς.