Παραστάσεις

Αρχική
Περιμένοντας τον Γκοντό

«ΠΕΡΙΜΕΝΟΝΤΑΣ ΤΟΝ ΓΚΟΝΤΟ» του Σάμουελ Μπέκετ

Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης, Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης

Κάθε Τετάρτη και Κυριακή από 28/10/2018 στο Βασιλικό Θέατρο

2ος Χρόνος

Το εμπνευσμένο έργο του Νομπελίστα Ιρλανδού συγγραφέα Σάμουελ Μπέκετ «Περιμένοντας τον Γκοντό» στην αξεπέραστη μετάφραση του Μίνου Βολανάκη και σε σκηνοθεσία του Γιάννη Αναστασάκη, αφού κέρδισε κοινό και κριτικούς, επιστρέφει για λίγες παραστάσεις στη σκηνή του Βασιλικού Θεάτρου.

Ο Βλαδίμηρος και ο Εστραγκόν περιμένουν τον Γκοντό, μετέωροι σε ένα έρημο τοπίο. Δύο κλοσάρ, ένα μισοφαγωμένο καρότο, ένα ζευγάρι παλιές αρβύλες, ένα καπέλο που θα έπρεπε να γράφει μέσα το όνομά μας αλλά δεν έχει τίποτε, σε μια δυνατή παράσταση που εκφράζει την αγωνία της ανθρώπινης ύπαρξης.

Μια κωμωδία που…παρωδεί την τραγωδία του ανθρωπίνου είδους, από την εμφάνισή του ως σήμερα.

Η παράσταση παρουσιάζεται κάθε Κυριακή με υπέρτιτλους στα αγγλικά - Διάρκεια: 130' (διάλειμμα 10')

Εισιτήρια >

Τελευταίες Ανακοινώσεις >

Πρόγραμμα παραστάσεων >

Συντελεστές >

-Πάμε.
-Δεν μπορούμε.
-Γιατί;
-Περιμένουμε τον Γκοντό.

Το έργο κατατάχθηκε στο λεγόμενο «Θέατρο του Παραλόγου». Θα μπορούσε να ναι μια κλοουνερί, ένα νούμερο στο τσίρκο, μια πραγματεία για την ανθρώπινη ύπαρξη, ένα δοκίμιο γραμμένο στον 21ο αιώνα που διανύουμε, μια κωμωδία που… παρωδεί την τραγωδία του ανθρώπινου είδους από την εμφάνισή του ως σήμερα.

Εβδομήντα χρόνια μετά τη συγγραφή του (1948) το αριστουργηματικό έργο του Σάμουελ Μπέκετ «Περιμένοντας το Γκοντό» φωτίζει τα αδιέξοδα της μεταπολεμικής Ευρώπης. Η Ρώσικη Επανάσταση του ΄17, που με το ξέσπασμά της δημιούργησε τεράστιες προσδοκίες, έχει γίνει πλέον καθεστώς, έχουν λήξει δυο παγκόσμιοι πόλεμοι που άφησαν εκατομμύρια νεκρούς κι ερείπια κι ο άνθρωπος στα μισά του 20ού αιώνα προσπαθεί να βρει την ελπίδα. Μετέωροι σε ένα έρημο τοπίο ο Βλαδίμηρος κι ο Εστραγκόν μιλούν, σιωπούν και περιμένουν. Ο Γκοντό υποσχέθηκε πως θα ρθεί. Μάλλον Αυτός θα δώσει και τη λύση! Προφανώς υπάρχει και δοκιμάζει την πίστη τους. Ή μήπως αδιαφορεί για αυτούς και τους έχει ξεχάσει;

Σημείωμα σκηνοθέτη
Αγαπώ εδώ και πολλά χρόνια αυτό το έργο – όχι μόνο γιατί σε κάθε νέα ανάγνωση γεννά καινούρια ερωτήματα. Ο Μπέκετ έχει παραδώσει στις γενιές των ανθρώπων ένα έργο σαγηνευτικό, ανοιχτό σε ερμηνείες και βαθιά… φιλάνθρωπο. Θεώρησα Αποστολή μας να το προσφέρουμε αντίδωρο στον κόσμο. Είμαι τυχερός που στην προσπάθεια αυτή δεν ήμουν μόνος.

Δουλεύοντας με έναν θίασο εξαίρετων ηθοποιών και με συνεργάτες τον Κέννυ, τον Δημήτρη, τον Βασίλη, τον Μάνο, τον Σαμψών και τη Μαρία δεν μπορώ παρά να υποκλιθώ στο ταλέντο και στην αφοσίωσή τους. Χωρίς αυτούς το ταξίδι στον κόσμο του Μπέκετ θα έπαιρνε σίγουρα αναβολή. Και να μην ξεχάσω: Οδηγός και μεσολαβητής εξαίρετος με το πνεύμα του συγγραφέα ήταν για όλους μας ο μεταφραστικός λόγος του μεγαλοφυούς Μίνου Βολανάκη, που παραμένει αξεπέραστος.

Γιάννης Αναστασάκης

Γιάννης Αναστασάκης

ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ: Μετάφραση: Μίνως Βολανάκης, Σκηνοθεσία: Γιάννης Αναστασάκης, Σκηνικά – Κοστούμια: Κέννυ ΜακΛέλλαν, Πρωτότυπη Μουσική Σύνθεση: Μάνος Μυλωνάκης, Επιμέλεια Κίνησης: Δημήτρης Σωτηρίου, Φωτισμοί: Βασίλης Παπακωνσταντίνου, Βοηθός Σκηνοθέτη: Σαμψών Φύτρος, Βοηθός Σκηνογράφου – Ενδυματολόγου: Μαρία Μυλωνά, Φωτογράφιση παράστασης: Τάσος Θώμογλου, Οργάνωση παραγωγής: Ηλίας Κοτόπουλος

Παίζουν: Γιώργος Καύκας (Βλαδίμηρος), Παναγιώτης Παπαϊωάννου (Πότζο), Θανάσης Ραφτόπουλος (Λάκυ), Κωνσταντίνος Χατζησάββας (Εστραγκόν)

Το Αγόρι ερμηνεύει ο Φούλης Μπουντούρογλου.

Έγραψαν για την παράσταση:

«Ο Γιάννης Αναστάσακης τη φετινή σεζόν παρέδωσε μαθήματα καθαρόαιμης μπεκετικής σκηνοθεσίας… Με σύμμαχό του, το επιβλητικό, αλλά και ηχηρά συμβολικό σκηνικό του ΜακΛέλλαν, τους σεληνιακούς φωτισμούς του Βασίλη Παπακωνσταντίνου, τη μινιμαλιστική μουσική του Μάνου Μυλωνάκη και τις συγκλονιστικές ερμηνείες των πέντε ηθοποιών του (Γιώργος Καύκας, Παναγιώτης Παπαϊωάννου, Θανάσης Ραφτόπουλος, Κωνσταντίνος Χατζησάββας, Φούλης Μπουντούρογλου) έστησε μία παράσταση ευρωπαϊκών προδιαγραφών και έκανε τον λόγο του Μπέκετ να φτάνει στ΄αφτιά μας πιο σύγχρονος και πιο ανατριχιαστικός από ποτέ.»

Γεωργία Οικονόμου, tospirto.net

«Η μετάφραση-διαμάντι του Βολανάκη (πόσο μας λείπει ο ακριβός μας) ήταν μεγάλος άσσος για την παράσταση. Το εμπνευσμένο και εξαιρετικό ανέβασμα του Γιάννη Αναστασάκη αποτελεί μια από τις πιο άρτιες δουλειές του!… Η δυνατή ομάδα των αξιών ηθοποιών του με τις οδηγίες του έφτασε σε ένα αξιοζήλευτο αποτέλεσμα! Καύκας, Χατζησάββας, Παπαϊωάννου, Ραφτόπουλος και Μπουντούρογλου "έγιναν" οι ήρωες του Μπέκετ φέροντας την απόγνωση, την κούραση, το αδιέξοδο, τη λαχτάρα, την ανάγκη τους να πιαστούν από τον άλλο κι ας μην... γίνεται τίποτα! »

Βασίλης Μπουζιώτης (ΑΠΑΓΟΡΕΥΜΕΝΗ ΑΤΖΕΝΤΑ), enikos.gr

«…Εξαιρετική η σκηνοθεσία του Γιάννη Αναστασάκη, ο οποίος απέσπασε από όλους τους ηθοποιούς του πολύ σπουδαίες ερμηνείες… Έξοχο το σκηνικό της παράστασης που υπογράφει ο ταλαντούχος Κέννυ ΜακΛέλλαν…»

Δελίνα Βασιλειάδη, Φιλμ Νουάρ

«Εκστασιάστηκα από τις ποιητικές σκηνές που συνάντησα, εντυπωσιάστηκα από ορισμένες με πικρό σαρκαστικό χιούμορ ή κλοουνίστικες.»

Παύλος Λεμοντζής, kavalawebnews.gr

«Ο Γιάννης Αναστασάκης, σκηνοθετεί ένα κουαρτέτο (ή, για την ακρίβεια, κουιντέτο) ηθοποιών που φτάνουν σε δύο πολύ σημαντικά, για το μπεκετικό κείμενο, κατορθώματα: να «ακουστεί» καθαρά και ώριμα και να αποσοβήσουν τον κίνδυνο των «μεγάλων» και «μικρών» ρόλων, των «σημαντικών» και «ασήμαντων» ή, έστω, λιγότερο σημαντικών. Όλοι οι ρόλοι, όπως διδάχτηκαν, στον Γκοντό του Αναστασάκη είναι ισοβαρείς και μεστοί, καθένας με την δική του, μοναδική, γλώσσα.»

Μαρία Δουκάκη, Artic.gr

10+4 Ηθοποιοί που «έλαμψαν» με τις ερμηνείες τους τη φετινή σεζόν

«O Θανάσης Ραφτόπουλος έδωσε μία συγκλονιστική ερμηνεία στον ρόλο του Λάκυ, του δούλου του Πότζο (Παναγιώτης Παπαϊωάννου), στο ατμοσφαιρικό «Περιμένοντας τον Γκοντό» που σκηνοθετεί ο Γιάννης Αναστασάκης στο Βασιλικό Θέατρο…»

Γεωργία Οικονόμου, tospirto.net

«Πόσο έξυπνα εισχώρησε το σκηνικό του Κέννυ ΜακΛέλλαν στην μεγάλη πλατεία του θεάτρου "κι άνοιξε ο ορίζοντας" στις λέξεις που μετέφρασε ο Μίνως Βολανάκης και πλημμύρισε ο χώρος, τόσο ωραία-σε ένα δύσκολο κείμενο-τόσο γλυκά.... Τέσσερις ηθοποιοί με το προσωπικό υποκριτικό τους "φορτίο" εντονότατο-όπως κι απαιτείται-μα συνάμα και την "σπιρτόζικη" διείσδυση τους στους ρόλους, σε παίρνουν μαζί τους.»

Γιώργος Παπανικολάου, rejected.gr