Η 'Υπατία' αναφέρεται σε μια μεταιχμιακή εποχή (αρχές 5ου μ. Χ αιώνα), όπου συμπυκνώνονται δραματουργικά πολλά ιστορικά γεγονότα και παρελαύνουν πρόσωπα, που συμβολίζουν τον αγώνα για την εξουσία σε μια πολυεθνική μεγαλούπολη όπως η Αλεξάνδρεια και είναι φορείς διαφόρων θρησκειών, εθνών και ιδεολογιών. Πρόκειται για ένα ιδιότυπο έργο που αναφέρεται σε μια αμφιλεγόμενη εποχή, πολύ λίγο ιστορικά φωτισμένη από τους πρωτοβυζαντινούς χρονογράφους. Είναι η ιστορία μιας ξεχωριστής γυναίκας, της νεοπλατωνικής φιλοσόφου Υπατίας και της πορείας της προς το θάνατο. Πρωταγωνιστής του έργου είναι ο θρησκευτικός φανατισμός και θύμα του το σύμβολο της Γνώσης, η φιλόσοφος Υπατία, που είχε την ατυχία να ζήσει στο μεταίχμιο της συνάντησης διαφορετικών κόσμων και ιστορικών περιόδων.