''Το έργο 'Zone of silence' αποτελείται από τρία ανεξάρτητα κεφάλαια σχετικά με διάφορα θέματα ταμπού, που δεν συζητιούνται ανοιχτά στη λευκορωσική κοινωνία. Κεφάλαιο 1. 'Childhood legends'. (Σύλληψη των Νικολάι Καλέζιν, Νατάλια Κολιάντα και Βλαντίμιρ Σερμπάν) Οι ηθοποιοί αφηγούνται ιστορίες σχετικές με την παιδική τους ηλικία: ταπείνωση στον παιδικό σταθμό, μία απόπειρα αυτοκτονίας εξαιτίας ερωτικής απογοήτευσης, σχέση με έναν πατέρα δύο φορές φυλακισμένο, τελευταία συνάντηση με τη μητέρα στο νοσοκομείο Κάθε ιστορία επιχειρεί να βρει την απάντηση στο ερώτημα 'πώς τα σημάδια της παιδικής ηλικίας επηρεάζουν τις ζωές μας'. Η παράσταση τελειώνει με την ιστορία μίας δεκάχρονης Λευκορωσίδας, της Vika Moroz, που έγινε όμηρος του σημερινού πολιτικού συστήματος της Λευκορωσίας και αποχωρίστηκε την ιταλική οικογένεια που την μεγάλωσε.Κεφάλαιο 2. 'Diverse'. (Σύλληψη του Βλαντίμιρ Σερμπάν) Οι ηθοποιοί μίλησαν επί ώρες με περιθωριακούς Λευκορώσους, συλλέγοντας πληροφορίες για τις τύχες τους, τον χαρακτήρα τους, τις προσωπικές χαρές και τις τραγωδίες τους. Πρόκειται για ένα πανόραμα των 'άλλων' ανθρώπων, που δοκιμάζουν τις πιέσεις της αδικαιολόγητης κοινωνικής εχθρότητας: ένας μαύρος Λευκορώσος ομοφυλόφιλος, μία μοναχική γυναίκα που ερωτεύτηκε τον Λένιν, ένας άστεγος με πάθος για το χορό... Τι τους οδήγησε στο περιθώριο της κοινωνίας; Γιατί έγιναν 'διαφορετικοί'; Κεφάλαιο 3. 'Numbers'. (Σύλληψη του Βλαντίμιρ Σερμπάν) Οι ηθοποιοί επιχειρούν να καταλάβουν τα στεγνά νούμερα των λευκορωσικών στατιστικών, μέσω μίας μη-λεκτικής επικοινωνίας με το κοινό. Γιατί η Λευκορωσία κατέχει την πρώτη θέση στην Ευρώπη σε ποσοστά αυτοκτονίας; Πόσα νεογέννητα εγκαταλείπονται σε κέντρα μητρότητας, επειδή οι γονείς τους αισθάνονται ανήμποροι να τα αναθρέψουν; Πόσοι Λευκορώσοι είναι άνεργοι και ποιος είναι ο αριθμός όσων βρίσκονται κάτω από τα όρια της φτώχειας;'' Απόσπασμα από το σημείωμα του σκηνοθέτη Βλαντίμιρ Σερμπάν