Οι χορευτές της παράστασης προσεγγίζουν την ιδέα της θραύσης και της διαφάνειας επιχειρώντας μια κατάδυση στο εσωτερικό αυτής της αίσθησης. Κάτι που είναι διάφανο και εύθραυστο μπορεί ταυτόχρονα να αποδειχθεί αιχμηρό και επικίνδυνο. Τα αντικείμενα λειτουργούν ως σύμβολα, αναδεικνύοντας τις αντιθέσεις και την πολυμορφία των καταστάσεων. Μέσα από μια ποιητική ατμόσφαιρα ο θεατής αφήνεται ελεύθερος να 'ταξιδέψει' και να δώσει τις δικές του ερμηνείες.