Στο Μεσάνυχτα μείον τρία ο Ν. Τσάνοκ δημιουργεί έναν όμορφο, χαοτικό κόσμο με έντονο συναίσθημα και σκοτεινό χιούμορ. Χρησιμοποιώντας τη φωνή και το σώμα των χορευτών, εξερευνά με σοβαρότητα την κωμική πλευρά των σχέσεων. Στο Λευκό θόρυβο ο Κ. Ρήγος εξερευνά μια άλλη πλευρά των ανθρώπινων σχέσεων: τις πολλές φορές δύσκολες και σκληρές συναλλαγές τους καθώς και την ανάγκη για επιβεβαίωση και επαφή.