Παραστάσεις

Ο ΓΑΜΟΣ
Το "Γάμο", μια παράσταση βασισμένη στην ομώνυμη νουβέλα της Βάσιας Σολωμού-Ξανθάκη, παρουσίασε το Κ.Θ.Β.Ε. στην σκηνή "Σωκράτης Καραντινός" της Μονής Λαζαριστών.

Πόση βαθιά χαρά και πόση απέραντη λύπη! Τι χαρούμενο γεγονός, αλλά και πόσο θλιβερό! Ο γάμος. Τότε. Σε κάποια απομακρυσμένα χωριά που η ζωή είχε σταματήσει κάπου στην ώρα μηδέν. Είχα ζήσει ένα τέτοιο γάμο σ' ένα χωριό των Συνόρων. Η νύφη έβλεπε για πρώτη φορά τον γαμπρό την ώρα που γινόταν το μυστήριο.

Η εκμετάλλευση (ή αναβίωση) της λαϊκής παράδοσης, όδο εύκολη και να φαίνεται είναι μια πράξη άκρως επικίνδυνη, με την έννοια ότι μπορεί πάρα πού εύκολα να αδηγήσει στο γραφικό (διάβαζε τουριστικό) φολκλόρ, στους αναχρονισμούς, στις άστοχες ωραιοποιήσεις και στο φτηνό λαϊκισμό.

Μία γυναίκα αφηγείται τη ζωή της. Ανασύρει μνήμες από τα παλιά. Θυμάται τον μέθυσο πατέρα και την καλόκαρδη θεία, αλλά κυρίως επικεντρώνεται στο γάμο της. Ο άντρας της, η πεθερά της, τα πέντε παιδιά της, οι χαρές και οι λύπες αλλά και η ζωή στην ελληνική επαρχία.

Η ώρα η καλή σήμανε για τη Λενάκη και το Νικόλα στη μονή Λαζαριστών, όχι βέβαια σε ναό αλλά στη μεγάλη θεατρική σκηνή Σωκράτης Καραντινός. "Ο Γάμος" τους τελέσθηκε με βάση το παραδοσιακό τελετουργικό της Θεσσαλίας (Αμπελάκια), έτσι όπως η Βάσα Σολωμού-Ξανθάκη το κατέγραψε στην ομώνυμη νουβέλα της, που διασκεύασε με επιτυχία για το θέατρο ο Κώστας Τσιάνος.

Ένδυμα σύμβολο.
Το νυφικό φόρεμα είχε περάσει στιγμές δόξας. Φιλοτεχνημένο με μεράκι, στα κεντίδια και τις ραφές του φυλάκιζε την ελπίδα για μια καινούργια ζωή, καθρέφτιζε την αγωνία για το μέλλον, αλλά και την απαρχή ενός νέου κύκλου, που εγκαινιαζόταν με τη φυγή της κοπέλας από την εστία της.