Χορός σημαίνει, προπάντων, απελευθέρωση σωμάτων. Γι αυτό και ο έρωτας του Ρωμαίου και της Ιουλιέττας γεννιέται όταν ο πρώτος χορός απελευθερώνει τα σώματά τους και προωθεί την ένωσή τους στη ζωή και το θάνατο. Τι συμβαίνει όμως, αν το σώμα που ποθεί να χορέψει και να ερωτευτεί είναι σακατεμένο; Μπορεί ο χορός να λύσει τους δεμένους αρμούς του, να ξεπεράσει την σωματική αναπηρία, να το μεταμορφώσει σε ερωτικό ίνδαλμα; Η οριακή αυτή απελευθέρωση ενός σακατεμένου σώματος, μέσω του χορού, ενός σώματος που κατορθώνει να φτάσει στον απόλυτο έρωτα, αποτελεί την τολμηρή υπόθεση αυτής της σύγχρονης παραλλαγής του κατεξοχήν ερωτικού μύθου.