Παραστάσεις

ΝΕΑΝΙΚΗ ΣΚΗΝΗ
«Σε  μένα μιλάς;» του Ράινερ Χάχφελντ (EINS AUF DIE FRESSE)
Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Έναρξη: Κυριακή 5 Νοεμβρίου 2017

Η Νεανική Σκηνή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος παρουσιάζει το έργο «Σε  μένα μιλάς;» (πρωτότυπος τίτλος: EINS AUF DIE FRESSE), του Ράινερ Χάχφελντ, σε μετάφραση Γιάννας Τσόκου και σκηνοθεσία Στέλλας Μιχαηλίδου στη Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός, από τις 5 Νοεμβρίου 2017.
 

---

---

Κατάλληλη για παιδιά και εφήβους άνω των 12 ετών (απευθύνεται σε μαθητές Γυμνασίου- Λυκείου).

Στο τολμηρό έργο Σε  μένα μιλάς; (1996), ο Ράινερ Χάχφελντ, παρακολουθεί την καθημερινότητα τεσσάρων εφήβων μετά την αυτοκτονία του συμμαθητή τους. Πόσο τους αφορά η απώλεια του μοναχικού Μάτσε;

Σε σύντομες και γεμάτες δράση σκηνές, ο Χάχφελντ, θίγει με σύγχρονο τρόπο, το ζήτημα του εκφοβισμού στο σχολείο και καλεί νέους και ενήλικες θεατές να προβληματιστούν πάνω σε θέματα όπως: βία, φιλία, προσωπική ευθύνη, φόβος, μοναξιά, σεξουαλικότητα, σχέσεις στο σχολείο και στην οικογένεια.

Το έργο, που παραμένει για δύο δεκαετίες στο ρεπερτόριο του θρυλικού Γκριπς Τεάτερ, ενός από τα σημαντικότερα ευρωπαϊκά θέατρα για παιδιά και νέους, παρουσιάζεται στο ΚΘΒΕ σε πανελλήνια πρώτη.

Σημείωμα Ράινερ Χάχφελντ
 

Δυστυχώς το θέατρο δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο. Δεν είναι ιεραποστολή. Και βέβαια δεν μπορεί να προσφέρει λύσεις στα προβλήματα των παιδιών. Το θέατρο όμως έχει τη δυνατότητα να αναδείξει τα θέματα και –μέσα από το χιούμορ και τη δράση– να βοηθήσει παιδιά και εφήβους να αντιληφθούν τα προβλήματα και ίσως τα βοηθήσει στις επιλογές τους και στον τρόπο που βλέπουν τον κόσμο.
 

 

 

Το κείμενο γράφτηκε ειδικά για το πρόγραμμα του ΚΘΒΕ.
Μετάφραση: Γιάννα Τσόκου

Ο στόχος του συγγραφέα έχει επιτευχθεί και απόδειξη αποτελούν οι αναρίθμητες επιστολές που έλαβε το ΚΘΒΕ με συγκινητικά μηνύματα από εφήβους που παρακολούθησαν την παράσταση:
 
«Ήταν πολύ καλό γιατί μιλούσαν στη γλώσσα μας»  Χ. Ι.
«Τέτοια γίνονται και σε μας. Ξέρετε τι μου γράφουν εμένα στο λογαριασμό μου; Κι όταν τους λέω ότι με ενοχλεί, μου λένε ότι είναι για πλάκα» Μ.Κ.
«Εμένα μου θύμισε την ιστορία του Κ. που του έπαιρναν το μπουφάν και του ζητούσαν λεφτά για να του το δώσουν πίσω» Σ. Μ.
«Ήταν ωραίο που μετά κάθισαν οι ηθοποιοί μπροστά μας και μας ρωτούσαν πράγματα» Ν.Τ.
«Ήταν η καλύτερη παράσταση που έχω δει! Στην ιστορία είδα, σε κάποιες στιγμές, δικές μου εμπειρίες στο σχολείο». Α.Σ.
«Δεν είχα συνειδητοποιήσει ότι σε μια τέτοια ιστορία μπορεί να φταίνε όλοι από λίγο. Νόμιζα πως φταίει μόνο ο νταής ή ο αδύναμος που φοβάται να μιλήσει» Π.Κ.
«Τολμηρή παράσταση! Προσωπικά μου άρεσε γιατί οι ήρωες δεν φοβήθηκαν να παρουσιάσουν με ρεαλιστικό και ωμό μερικές φορές τρόπο τα προβλήματα των εφήβων σήμερα» Παντελής Μ. Β2
 

 

Άλλη μια απόδειξη από την συγκινητική επιστολή που έστειλε ο Διευθυντής του 1ου Γυμνασίου Ευκαρπίας, Γεώργιος Τσιόκος, η ματιά του οποίου άλλαξε μετά την παράσταση:
 
«Με το που επιστρέψαμε στο σχολείο - και ενώ οι μαθητές/τριες έφευγαν για τα σπίτια τους – επτά παιδιά παρουσιάστηκαν στο γραφείο της Διεύθυνσης του σχολείου για να μιλήσουμε για ζητήματα σχολικού εκφοβισμού. Καταλυτικό ρόλο στο να καταλάβουμε τι ακριβώς συνέβαινε και να επιλύσουμε το ζήτημα έπαιξε το γεγονός ότι αποφάσισαν τα παιδιά να μιλήσουν για το ζήτημα. Και αυτό συνέβη αμέσως μετά την επιστροφή τους από το θέατρο».
 

Σημείωμα σκηνοθέτη
Ένας μαθητής γυμνασίου αυτοκτονεί.
Γιατί; Τί συνέβη;
Ποιοι ευθύνονται; 
Διαβάζουμε και ξαναδιαβάζουμε το έργο με τον θίασο και κάθε φορά μας αποκαλύπτεται όλο και πιο σύνθετο το τοπίο της βίας, του εκφοβισμού και της αλληλεξάρτησης.
Κανένας μας δεν είναι αθώος. Σπάνια όμως έχουμε επίγνωση της ευθύνης μας. 
Κλεισμένοι στα δικά μας προβλήματα δε βλέπουμε, δε συνειδητοποιούμε τον αντίκτυπο της αδιαφορίας και της σιωπής μας. Πνίγουμε και την παραμικρή ενοχή μεταφέροντας την ευθύνη μας σε κάποιον άλλον. Δε ζούμε συνειδητά και με την άγνοιά μας συμμετέχουμε στην αλυσίδα της βίας και την ισχυροποιούμε.
Πίσω από τους θύτες και τα θύματα μοιάζει να κρύβεται η απεγνωσμένη ανάγκη για αγάπη, για αναγνώριση, για σεβασμό, για σχέση.
Όλοι ζητάμε αγάπη. Μόνο που το κάνουμε με λάθος τρόπο. 

---

ΧΟΡΗΓΟΙ ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑΣ

 

ΜΕ ΤΗΝ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗ