'Ο κήπος των χωρισμένων εραστών' είναι ένα σύγχρονο ελληνικό έργο, ποιητικής γραφής, που απομακρύνεται από την εγχώρια δραματική παραγωγή, τόσο στο επίπεδο της σύλληψης όσο και στο επίπεδο του ύφους. Μέσα από μια σειρά αποσπασματικών εικόνων και μέσω ενός θραυσματικού λόγου, μιλά για την ανθρώπινη μοίρα στην ιστορική της πορεία, καταδεικνύοντας όλους εκείνους τους παράγοντες που την καθορίζουν: έρωτας, ανεκπλήρωτα όνειρα, σπαραγμένη μνήμη, εξουσιαστικοί μηχανισμοί, θάνατος. Κι ανάμεσα σ' αυτά, μια εγκιβωτισμένη παράσταση, ένα θέατρο μέσα στο θέατρο, να σηματοδοτεί την αντοχή της τέχνης στο πέρασμα του χρόνου και στους αδυσώπητους καιρούς. (Περιοδικό 'Εντευκτήριο')