...Κύριος στόχος η θεατρική πράξη Έτσι, από τον αρχαιοελληνικό κόσμο επελέγη η “Άλκηστη” του Ευριπίδη, όπου ο τελετουργικός θρήνος είναι μοναδικός, ενώ στον απόηχό του μοιρολόγια γυναικών ταξιδεύουν το κοινό σε έναν από τους πιο γνωστούς αραβικούς μύθους, τις “Χίλιες και μια νύχτες”. “Ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε τον θρήνο της Άλκηστης και μουσικά με την εναλλαγή τραγουδιού και απαγγελίας μας παραπέμπει στην παραδοσιακή έκφραση της τραγωδίας, δίνοντας έμφαση στον ρυθμό και στο μέλος. Με τον αραβικό μύθο επίσης γινόμαστε κοινωνοί της θρηνητικής συμπεριφοράς, όπως αυτή εκφέρεται μέσα από ήχους και ακούσματα του αραβικού κόσμου. Με αυτόν τον τρόπο γίνεται η σύγκληση σε μια ενιαία δραματουργία”, τονίζει η κ. Αρσένη. Ωστόσο, υπογραμμίζει ότι κύριος στόχος ήταν η θεατρική πράξη. “Δεν μας ενδιέφεραν οι ακαδημαϊσμοί αλλά το μέλημά μας ήταν πώς θα το προσαρμόσουμε όλο αυτό με απλό και κατανοητό τρόπο στη σκηνική δράση. Άλλωστε, θεωρούμε ότι η θεατρική πράξη οφείλει να μην κάνει ορατές τις ακαδημαϊκές αναζητήσεις”...