Το έργο είναι ένας συνδυασμός λαϊκής φάρσας απ' τη μια μεριά και στυλιζαρισμένης μουσικής θεατρικής παράδοσης από την άλλη. Το πάντρεμα αυτών των δύο αντιθέτων αισθητικών παραδόσεων συνθέτει και το πλαίσιο του έργου. Η δραματική πάλη μεταξύ τους αποτελεί και την κωμική φλέβα του έργου: Ο πλούσιος χωριάτης, αγοράζοντας μια γυναίκα-κόρη ξεπεσμένου αριστοκράτη, καταλήγει στον πλήρη εξευτελισμό του, ενώ η νέα εξευτελισμένη γυναίκα-εμπόρευμα καταλήγει στην ερωτική εκδίκηση σαν απαρχή μιας απελευθέρωσης. Η τραγικότητα της επαρχιακής μεγαλοπρέπειας των γονιών που πουλάνε το παιδί τους, με αντάλλαγμα την περιφρόνηση του, καταλήγει κι αυτή στη γελοιοποίηση της. Τελικά, το ζευγάρωμα των κοινωνικά όμοιων υπηρετών παραμένει κι αυτό μια διέξοδος φορτωμένη αδιέξοδα