Με το έργο αυτό ο Σαίξπηρ θίγει το διαχρονικό πρόβλημα της κοινωνικής αντιμετώπισης της γυναίκας σαν εμπορεύσιμο αντικείμενο. Κεντρικό πρόσωπο του έργου είναι η Κατερίνα, μια νέα, ελεύθερη, αυτόβουλη γυναίκα και ανώτερη σε πνεύμα και δυναμισμό από τους αφέντες-άντρες που την περιβάλλουν, η οποία θεωρείται 'στρίγγλα' γιατί δεν δέχεται να παζαρεύουν για γάμο την ίδια και την αδερφή της. Τελικά όμως 'δαμάζεται' από τον καρδιοκατακτητή Πετρούτσιο, έναν δυναμικό εκπρόσωπο της νέας ανερχόμενης τάξης μεγαλοαστών εμπόρων, ο οποίος μέσα από οργανωμένα βασανιστήρια, όπως πείνα, στέρηση ύπνου, εξευτελισμό και πλύση εγκεφάλου, ημερώνει την Κατερίνα και την υποχρεώνει να εκφέρει δήλωση μετανοίας.