Στο τελευταίο και ανολοκλήρωτο έργο της, η Σάρα Κέιν, καταγράφει με ακρίβεια την κραυγή οργής και πόνου ενός ανθρώπου που οδηγήθηκε στην αυτοκτονία στις 4:48 στο θάλαμο κάποιου ψυχιατρικού ιδρύματος. Η απόλυτη απόγνωση, ο συναισθηματικός εγκλωβισμός, η ανυπέρβλητη θλίψη, ο πόνος της ίδιας της ζωής κάνουν την επιλογή του θανάτου να μοιάζει με τη μοναδική στιγμή ελευθερίας. Μια βίαιη και ταυτόχρονα ποιητική γραφή που αποκαλύπτει τις μύχιες σκέψεις ενός αυτόχειρα και αγγίζει το σφυγμό της παράλογης εποχής μας.