Η ιστορία διαδραματίζεται στη Σαχτζαχαναμπάντ, όπου ένα μικρό αγόρι ο Αφτάμπ γίνεται Αντζούμ, εγκαταλείπει το πατρικό του σπίτι για το Κβάμπγκα, το Σπίτι των Ονείρων για να γίνει Χίτζρα – γυναίκα παγιδευμένη σε κορμί αντρικό-, και να καταλήξει τελικά σε ένα νεκροταφείο, που θα γίνει το δικό της σπίτι, ενώ ένα μωρό θα εμφανιστεί έτσι ξαφνικά στο πεζοδρόμιο. Μια κραυγή διαμαρτυρίας ενάντια σε κάθε πόλεμο, σε κάθε διαμάχη, σε κάθε διαφορετικότητα και ένα μήνυμα ελπίδας «όταν το φως είναι ακόμα εδώ, υπάρχουν τόσα πολλά να περιμένει κανείς και να προσδοκά...». Η σκηνική δράση πραγματοποιείται συνδυάζοντας διαφορετικά είδη θεάτρου, όπως το σωματικό θέατρο, την παντομίμα, ενώ χρησιμοποιούνται οι συμβολικές χειρονομίες (mudras) των ασιατικών παραδόσεων σε συνδυασμό με τον ινδικό κλασικό χορό Bharat Natyam. Η παράσταση αποτελεί ένα καλλιτεχνικό έργο, που απευθύνεται τόσο σε κωφούς, όσο και ακούοντες θεατές, ενώ συνοδεύεται από Ελληνικούς Υπέρτιτλους (ΤΚΒ) για Κ(κ)ωφούς και βαρήκοους