Γραμμένο το 1924 το έργο του Φώτου Πολίτη αποτυπώνει την εικόνα της ελληνικής ζωής, σατιρίζοντας παράλληλα την ανάγκη για πρόοδο, που συχνά διαστρεβλώνεται από τους υπεύθυνους της εξουσίας. Ο κουρασμένος Εμίρης ψάχνει τρόπους για να μπορέσει η χώρα του να ορθοποδήσει μετά την απελευθέρωσή της από τη σκλαβιά. Οι συμβουλές του σοφού γέροντα Αβδουλλάχ μεταφράζονται από την ομήγυρη ως ανάγκη να βρεθεί ένας νέος άρχοντας, που τα κύρια χαρακτηριστικά του θα είναι η αμάθεια, η ξεγνοιασιά, η φρεσκάδα, η παιχνιδιάρικη φύση, η αέναη χαρά και η αιώνια καλή διάθεση. Όλα αυτά, βέβαια, συγκεντρώνονται στο πρόσωπο του Καραγκιόζη, που ανυποψίαστος μεταμορφώνεται από τη μια στιγμή στην άλλη σε...άρχοντα της χώρας. Παρεξηγήσεις, ευτράπελα και κωμικές καταστάσεις διατρέχουν το έργο, από το οποίο παρελαύνουν όλες οι χαρακτηριστικές φιγούρες που συνδέονται με τον λαϊκό μας ήρωα: ο Κολλητήρης, ο Χατζηαβάτης, ο Βελή Γκέκας, ο Μορφονιός, ο Σαλομών, ο μπαρμπα Γιώργος κ.ά.