Κατά τη διάρκεια μιας προεκλογικής περιόδου, τέσσερις άντρες που έχουν άμεση εμπλοκή με συγκεκριμένους υποψηφίους της ίδιας κομματικής παράταξης στην Τρίπολη, συζητάνε για τις επερχόμενες εκλογές. Η κουβέντα παρεκτρέπεται όταν τα προσωπικά συμφέροντα τους διασταυρώνονται και ο καθένας προσπαθεί με την παράθεση πληροφοριών, στοιχείων ή ενόχων μυστικών του παρελθόντος να «βγάλει από τη μέση» τον άλλον υποψήφιο του ίδιου συνδυασμού. Όλοι νομίζουν ότι κινούν ή μπορούν να κινήσουν τα νήματα της εξουσίας προς όφελός τους αλλά, ταυτόχρονα, διαπιστώνουν πως είναι δεμένοι και οι ίδιοι στο πλέγμα των νημάτων αυτών. Μια γυναικεία μορφή, που δεν εμφανίζεται στη σκηνή, μοιάζει να κατευθύνει πρόσωπα και πράγματα (ή μήπως αποτελεί και αυτή ένα ακόμα ασταθές θεμέλιο του ίδιου πολιτικού οικοδομήματος). Το πιο ενδιαφέρον στοιχείο ωστόσο αυτού του έργου, δεν είναι η απολύτως ρεαλιστική αποτύπωση της πολιτικής πραγματικότητας και το διεφθαρμένο πολιτικό παρελθόν της χώρας, αλλά το σημείο της προβολής της αστάθειας αυτού του φαύλου συστήματος, το οποίο εμφανίζεται στη δυνατότητα ανατροπής και αλλαγής του.