'Η Αυλή των θαυμάτων' έχει σαν θέμα τη ζωή στις πυκνοκατοικημένες αυλές της γειτονιάς και των προσφυγικών συνοικισμών. 'Σ' αυτές τις αυλές' επισημαίνει ο Ιάκωβος Καμπανέλλης, 'άργησε πολύ να φτάσει η καλύτερη ζωή που δημιούργησε η ανασυγκρότηση κι η ανοικοδόμηση στη μεταπολεμική εποχή. Το μερίδιο της φτωχολογιάς στο οικονομικό θαύμα που γινόταν, ήταν ένα σκέτο μεροκάματο κι αυτό όχι καθημερινά σίγουρο'. Τα πολιτικά πάθη, οι φοβίες και προπάντων η εκμετάλλευση των κοινωνικών στρωμάτων εμποδίζανε τη δίκαιη κατανομή των αγαθών που έφερνε η οικονομική πρόοδος. Η απόσταση από το οικονομικό κέντρο της πρωτεύουσας ως τις γειτονιές με τους χωματόδρομους και τις πυκνοκατοικημένες αυλές έγινε ακόμα πιο μεγάλη. Σ' αυτές τις αυλές η ζωή ήταν πολύ σκληρή και η αθλιότητα περίσσευε. Ο συγγραφέας αναφέρει χαρακτηριστικά ότι 'Η Αυλή των θαυμάτων', όταν γράφτηκε, ήταν το κύκνειο άσμα ενός κόσμου βαθιά δικού μας και βαθιά πικραμένου'. Πρόκειται σίγουρα για ένα έργο ορόσημο του ελληνικού θεάτρου, που άνοιξε το δρόμο σε όλη τη νεότερη νεοελληνική δραματουργία.