''Πρόκειται για μια συνάντηση του σύγχρονου χορού με το καμπαρέ, όπως αυτό αποτυπώνεται στο έργο του εικαστικού καλλιτέχνη Τουλούζ Λωτρέκ (1864-1901). Η βαθιά συμπόνια του Λωτρέκ, παρά την έντονη τάση του για σάτιρα, βασίζεται ακριβώς στη βαθιά κατανόηση που δείχνει για ό,τι είναι κοινό σε όλους, για την κοινή μοίρα της ύπαρξης. Πρόκειται για ένα χώρο συνάντησης και αδελφοσύνης των ανθρώπων, που είναι χαμένοι και μόνοι στον ορατό κόσμο. Μόνοι με το πεπρωμένο τους.'' Δημήτρης Σωτηρίου