Το παλαιότερο από τα σωζόμενα δράματα του Αισχύλου και το πρώτο πλήρες κείμενο της παγκόσμιας δραματουργίας. Πρότυπο στάθηκε το έργο του Φρύνιχου 'Φοίνισσες', που γράφτηκε πάνω στο ίδιο θέμα, δηλαδή την ήττα των Περσών στη ναυμαχία της Σαλαμίνας. Η τραγωδία του Αισχύλου είναι πρωταρχικά ένας θρήνος για την ήττα του Ξέρξη, ο οποίος ξεπέρασε το μέτρο της σωφροσύνης και έφτασε στην ύβρη, στην προσπάθειά του να κατακτήσει την Ελλάδα δαμάζοντας τον Ελλήσποντο και προσβάλλοντας τους θεούς με τις ιεροσυλίες του ενάντια στους ναούς των Ελλήνων. Τα γεγονότα δεν παρουσιάζονται από την πλευρά των νικητών αλλά από την πλευρά των νικημένων. Σε όλο το έργο δεν μνημονεύεται ούτε ένα ελληνικό όνομα, ενώ αντίθετα υπάρχουν αναλυτικοί κατάλογοι βαρβαρικών ονομάτων, πόλεων, χωρών και αρχηγών του περσικού στρατού.