Η 'Θυσία' του Γκιούνγκορ Ντιλμέν με την ποιητική γλώσσα και τη δύναμη της φαντασίας που διαθέτει θεωρείται ένα από τα αριστουργήματα του τουρκικού θεάτρου. Με αυτό το έργο, που ανέβηκε για πρώτη φορά το 1967, ο συγγραφέας αποτυπώνει ένα πραγματικό πρόβλημα της τουρκικής κοινωνίας, υπαρκτό ακόμα και σήμερα σε ορισμένες περιοχές της χώρας. Παρόλο που ο αστικός κώδικας απαγορεύει στους άντρες να παντρευτούν περισσότερες από μία γυναίκες, η θρησκευτική παράδοση τους επιτρέπει να έχουν δεύτερη ή ακόμη και τρίτη σύζυγο. Στο έργο, που έχει σαφείς επιρροές από τη Μήδεια του Ευριπίδη, η Ζεχρά, η τραγική ηρωϊδα αντιστέκεται στη μοίρα της, επαναστατεί και οδηγείται στον όλεθρο. Ο συγγραφέας έπλασε το χαρακτήρα μίας γυναίκας από την Ανατολή, η οποία είναι απρόβλεπτη και συνάμα απόλυτα λογική, αλλόκοτη αλλά και γήινη, πραγματική. Η δομή της 'Θυσίας' είναι παρόμοια με αυτήν της αρχαίας ελληνικής τραγωδίας. Η δράση εκτυλίσσεται με γρήγορους ρυθμούς, περνώντας από την ευτυχία στη δυστυχία. . .