Από προσωπική εμπειρία γνωρίζω ότι τα γηρατειά έρχονται απρόσμενα. Μια μέρα ξαφνικά σταμάτησα μπροστά στα σκαλιά. Δεν κατάφερα να τα ανέβω. Από εκείνη την στιγμή, ποτέ δεν ξανακατάφερα να ανέβω αυτά τα σκαλιά. Τότε κατάλαβα ότι δεν θα μπορώ πια να κάνω όσα θέλω. Αυτό το γεγονός με επηρέασε βαθιά, άμεσα και έμμεσα. Αυτό σημαίνει ότι τα γηρατειά δεν είναι μια διαδικασία, αλλά μία κατάσταση μπορεί να υπάρχουν σε λανθάνουσα μορφή και κάποια στιγμή να εκδηλωθούν. Αυτό το φαινόμενο, που σημαδεύει την εποχή μας και είναι κοινό για όλες τις γενιές, αποτελεί την κεντρική ιδέα του συγκεκριμένου θεατρικού έργου. Στην παράσταση αυτή όλοι οι ήρωες είναι ηλικιωμένοι. όμως, κατά παράδοξο τρόπο, η συγγραφέας υποδηλώνει ότι οι νεότεροι είναι και οι γηραιότεροι, πράγμα που σημαίνει ότι έχουν χάσει τις ζωτικές τους παρορμήσεις περισσότερο από τους ηλικιωμένους. Τα γηρατειά δε χαρακτηρίζονται μόνο από αδυναμία, αλλά και από το ενοχλητικό συναίσθημα που απορρέει από τη συνειδητοποίηση αυτής της αδυναμίας. Οι άνθρωποι μπορεί να είναι γέροι και στα νιάτα τους. Υπάρχουν νέοι που στην ουσία είναι γέροι. Στη φυσική τάξη των πραγμάτων, τα γηρατειά είναι η προετοιμασία για το τέλος: μπορεί να διαρκέσουν πάρα πολύ ή και να μην τελειώσουν ποτέ.Κατά τη γνώμη μου, ο καλύτερος τρόπος για να παρακολουθήσουμε την παράσταση είναι να τη δούμε με την ίδια οπτική που παρατηρούμε τις διάφορες σκηνές κατά μήκος της διαδρομής όταν ταξιδεύουμε. Μας εντυπώνονται πράγματα γρήγορα, επιφανειακά και ασυνείδητα, επειδή λόγω έλλειψης χρόνου, σπεύδουμε στην επόμενη εικόνα. Συνεχίζουμε να προχωρούμε, οι μνήμες πληθαίνουν, χωρίς να ξεχνάμε όσα έχουμε δει. τα συνδυάζουμε με όσα πρόκειται να δούμε. Η προσέγγιση που προτείνω δεν στοχεύει να καταλήξουμε σε συμπεράσματα ούτε να εκλογικεύσουμε οτιδήποτε και να αντιμετωπίσουμε τα υπάρχοντα προβλήματα από μια συγκεκριμένη οπτική. Απλώς στοιβάζει τα συναισθήματα το ένα πάνω στο άλλο και, με βάση αυτά τα συναισθήματα, καλούσαμε να ζωντανέψουμε τα βιώματά μας και πάνω απ' όλα να δούμε σε ποιά κατάσταση βρισκόμαστε: είμαστε ζωντανοί; Επικοινωνούμε με πράγματα που έχουμε δει; Η παράσταση αυτή ζητά από τους θεατές της να μπουν σε μια διαδικασία ενδοσκόπησης, να θυμηθούν τον εαυτό τους και όσα έχουν ζήσει.