Ο ποιητής σε γενικές γραμμές κινείται στο χώρο της νεωτερικής τεχνοτροπίας. Τα ποιήματά του ενσωματώνουν μια υψηλόβαθμη δραματικότητα με την έννοια της πυκνής διαδοχής εικόνων, συναισθημάτων και βιωμάτων. Ωστόσο, οι στίχοι του δεν είναι αποκομμένοι και από την ανάσα ενός ευγενούς λυρισμού παλιότερης κοπής. Ο στίχος του είναι ελεύθερος, αλλά ενίοτε εμπλουτίζεται με έμμετρα φορτία. Ο έρωτας, η υπαρξιακή αναζήτηση, ο χρόνος, ο θάνατος, αλλά και ειδικότερα η απελπισμένη προσπάθεια του ανθρώπου να υπερκεράσει τον χρόνο και τον θάνατο είναι τα βασικά θέματα της ποίησης του Γιώργου Μαρκόπουλου.