in English
ΚΘΒΕ
Προφίλ
Ιστορικό
Διοίκηση
Κώδικας Δεοντολογίας
Δραματική Σχολή
Εργαστήρια
Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης
Βιβλιοπωλεία
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Τρέχουσες Παραστάσεις
Εισιτήρια
Δείτε και κερδίστε
Σκηνές
Παιδική Σκηνή
Νεανική σκηνή
Όπερα Θεσσαλονίκης
Χοροθέατρο
Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης
Εκπαιδευτικά προγράμματα
Δράσεις
Δραστηριότητες
ΑΡΧΕΙΟ
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
Σύνθετη Αναζήτηση
Πωλητήριο
Προγράμματα
Αφίσες
Αναμνηστικά - Είδη ένδυσης και αξεσουάρ
ΧΩΡΟΙ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Φουαγιέ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Βασιλικό Θέατρο
Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Θέατρο Δάσους
Θέατρο Γης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Φόρμα Επικοινωνίας
Τηλέφωνα Επικοινωνίας
Προτάσεις Συνεργασίας
Συχνές ερωτήσεις
ΝΕΑ
Νέα
Δελτία Τύπου
Ανακοινώσεις - Διαγωνισμοί
Auditions
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ
Χορηγίες
Loyalty Club
Συνεργαζόμενοι φορείς
ΚΘΒΕ
Προφίλ
Ιστορικό
Διοίκηση
Κώδικας Δεοντολογίας
Δραματική Σχολή
Εργαστήρια
Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης
Βιβλιοπωλεία
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Τρέχουσες Παραστάσεις
Εισιτήρια
Δείτε και κερδίστε
Σκηνές
Παιδική Σκηνή
Νεανική σκηνή
Όπερα Θεσσαλονίκης
Χοροθέατρο
Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης
Εκπαιδευτικά προγράμματα
Δράσεις
Δραστηριότητες
ΑΡΧΕΙΟ
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
Σύνθετη Αναζήτηση
Πωλητήριο
Προγράμματα
Αφίσες
Αναμνηστικά - Είδη ένδυσης και αξεσουάρ
ΧΩΡΟΙ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Φουαγιέ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Βασιλικό Θέατρο
Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Θέατρο Δάσους
Θέατρο Γης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Φόρμα Επικοινωνίας
Τηλέφωνα Επικοινωνίας
Προτάσεις Συνεργασίας
Συχνές ερωτήσεις
ΝΕΑ
Νέα
Δελτία Τύπου
Ανακοινώσεις - Διαγωνισμοί
Auditions
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ
Χορηγίες
Loyalty Club
Συνεργαζόμενοι φορείς
in English
Νέα - Δελτία Τύπου
Αρχική
Νέα - Δελτία Τύπου
Η πρωταγωνίστρια του ΚΘΒΕ, Καλλιόπη Ευαγγελίδου, στο «Πράσινο Φως -LIVE» της Μαρίας Παπαδημητρίου (15/2/2022)
Επί παντός επιστητού (για την πανδημία, την πολιτειακή μέριμνα έναντι των καλλιτεχνών, τη φυγή των νέων ανθρώπων στο εξωτερικό, τους πολιτικούς, τον ρόλο των κρατικών σκηνών αλλά και τους σύγχρονους….
Προστάτες
) μίλησε διαδικτυακά προ ημερών, η πρωταγωνίστρια του ΚΘΒΕ,
Καλλιόπη Ευαγγελίδου
, στο «
Πράσινο Φως -LIVE
» της
Μαρίας Παπαδημητρίου
, μ’ αφορμή τους Προστάτες που ανεβαίνουν στη
Μονή Λαζαριστών
με μεγάλη επιτυχία!
Ένα έργο που φέρει τη συγγραφική υπογραφή του
Μήτσου Ευθυμιάδη
, και τη σκηνοθετική ματιά του
Γιώργου Κιουρτσίδη
μ’ ένα επιτελείο έμπειρων ηθοποιών του δυναμικού του Κρατικού Θεάτρου ντυμένο με τις μουσικές του
Χρήστου Λεοντή
, και φροντισμένο σε κάθε λεπτομέρεια, σκηνογραφικά, ενδυματολογικά, φωτιστικά και κινησιολογικά.
Η ΠΡΕΜΙΕΡΑ ΚΑΙ ΤΑ ΜΗΝΥΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΥ
«Πήγαμε πάρα πολύ καλά και στην πρεμιέρα και το Σάββατο και την Κυριακή, που παίξαμε χωρίς τις προσκλήσεις των αγαπημένων της πρεμιέρας…αυτό ήταν ένας πολύ σημαντικός δείκτης για μας και την πορεία της παράστασης. Ο κόσμος αν και είναι πολύ δύσκολο να έχεις από κάτω ανθρώπους με μάσκες, το έδειξε…. Γιατί δεν μπορούμε να δούμε τις αντιδράσεις τους άμεσα… Είναι μια συνθήκη που την βιώνουμε εδώ και κάποια χρόνια… Παρ’ όλ’ αυτά μας επιβράβευσε πάνω στη σκηνή με τα συνεχόμενα χειροκροτήματα … κι αυτό για μας ήταν ένας δείκτης ότι η προσπάθειά μας πέρασε στο κοινό.
Το έργο είναι εξαιρετικό… κι εγώ τώρα το γνώρισα…. Δυστυχώς… Αλλά για μένα είναι θα τολμούσα να πω ότι καλύτερο έχει γίνει για τα 200 χρόνια, ένα γλυκόπικρο έργο, όπως και η Ελλάδα, που απ’ τη μια την λατρεύουμε, απ’ την άλλη μας πληγώνει.
Ένα λαϊκό έργο, με την έννοια ότι είναι ένα είδος λαϊκού θεάτρου, γραμμένο σε μια εποχή μεταπολιτευτική, ακριβώς μετά την πτώση της Χούντας, οπότε τα νοήματα που φέρει, έχουν να κάνουν με την καταπίεση απ’ την εξουσία, τα διαπλεκόμενα συμφέροντα και το λαό που αγωνίζεται πάντα με την ψυχή του και αγωνίζεται στα μετόπισθεν…
Η ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΕΡΓΟΥ
Ο Ευθυμιάδης, έχει εντοπίσει μέσα στο κείμενο, τα χαρακτηριστικά αυτά που παραμένουν στην ελληνική πραγματικότητα, και που θέλω να ελπίζω πως, όσο τα θέτουμε σε δημόσιο διάλογο, τα θέτουμε μπροστά μας, με συμπάθεια, όχι με καταγγελτικό τρόπο, και βλέπουμε την ιστορία αντικειμενικά και με ψυχραιμία, μόνο καλό και πρόοδο μπορεί να επιφέρει.
Η παράσταση αυτή ανέβηκε απ’ το θέατρο Κ. Κουν το 1975… δύσκολα χρόνια ακριβώς μετά την πτώση της Χούντας, και ταυτόχρονα, στις αθηναϊκές σκηνές, ανέβαιναν παρόμοιες παραστάσεις… Ο κόσμος αγαπούσε να παρακολουθεί τέτοια θεάματα, όπως και το «Μεγάλο μας Τσίρκο», του Ιάκωβου Καμπανέλλη που είχε ανεβεί περίπου την ίδια εκείνη εποχή… Τα δύο έργα, έχουν μια παρόμοια αισθητική και ιδεολογία.
Η ΣΚΗΝΟΘΣΙΑ ΓΙΩΡΓΟΥ ΚΙΟΥΡΤΣΙΔΗ ΣΤΗ ΣΥΓΧΡΟΝΗ ΕΛΛΑΔΑ
Το κείμενο αναφέρεται στον τρόπο που προσπαθεί η εξουσία να καπηλευτεί τους αγώνες του λαού. Έχουμε την ελληνική επανάσταση που γεννιέται μέσα απ’ τη φλόγα και το πάθος και την τρέλα του κόσμου… Εξάλλου έχει εντυπωθεί και απ’ τον ίδιο τον Κολοκοτρώνη πως «αν δεν είμασταν τρελοί δεν θα είχαμε κάνει την επανάσταση» γιατί πραγματικά και αριθμητικά και από πλευράς υλικής δύναμης, γενικά, από όλες τις πλευρές, έμοιαζε να είναι ένας αγώνας, προδιαγεγραμμένα χαμένος. Όμως ο λαός σήκωσε σημαία, έκανε επανάσταση, την πλήρωσε με τη ζωή του, και κατέδειξε ότι οι Έλληνες έχουμε μέσα μας την γενναιότητα και την άνευ όρων θυσία, είναι στην ψυχοσύνθεση μας… κι απ’ την άλλη η εξουσία, που πάντα είναι αυτή η εξουσία, ξεκίνησε να σκέφτεται όχι πώς θα συνδράμει τον αγώνα, αλλά πως θα έχει την εξουσία και στη διάδοχη κατάσταση. Ποιος δηλαδή θα κάνει κουμάντο την επόμενη μέρα. Αυτό προβλημάτισε την εξουσία και ιστορικά αποδεικνύεται. Αυτό πραγματεύεται το έργο. Ο σκηνοθέτης μας το αντιμετώπισε πολύ αποτελεσματικά, όπως αποδεικνύεται κι απ’ την παράσταση, έχοντας και πολύ καλή γνώση των γεγονότων. Η δυσκολία αυτού του έργου, είναι πως, επειδή πρόκειται για «κλασσικά εικονογραφημένα της επανάστασης», όπως τα αποκαλώ αφού με μία σκηνή δίνει μια πολύ μεγάλη ιστορική περίοδο, οπότε για να αποδώσεις αυτή τη σκηνή και να γίνει κατανοητή και απ’ τους θεατές, πρέπει να ξέρεις πολύ καλά το ιστορικό πλαίσιο και της μίας μόνο φράσης που λες…αυτό προϋποθέτει πολύ διάβασμα πολύ μελέτη…
Και ο Γιώργος Κιουρτσίδης, και όσοι εμπλεκόμεθα δημιουργικά, το κάναμε, και γι ‘ αυτό και φθάσαμε σε αυτό το αποτέλεσμα.
ΤΑ ΕΜΒΛΗΜΑΤΙΚΑ ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΤΟΥ ΧΡΗΣΤΟΥ ΛΕΟΝΤΗ-ΕΘΝΙΚΑ ΚΕΙΜΗΛΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ
Κρατήσαμε όλα τα τραγούδια αυτούσια όπως είχαν ειπωθεί και στο πρωτοανέβασμα του έργου το 1975-1976. Τα τραγούδια αυτά είναι εμβληματικά. Φυσικά ο κόσμος τα γνωρίζει κάποια εξ’ αυτών πολύ καλά όπως το τραγούδι της έναρξης το «ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΚΙ ΕΝΑΝ ΚΑΙΡΟ». Το κοινό κάτω απ’ τις μάσκες τους τραγουδά μαζί μας. Υπάρχουν και στο διαδίκτυο. Έχουν ερμηνευτεί και απ’ τον Μητσιά εξαιρετικά και εγώ είμαι πολύ περήφανη που καταγράφω στο βιογραφικό μου την ερμηνεία τους αυτή. Πρόκειται για εθνικά κειμήλια πολιτισμού.
Και το έργο και η μουσική του είναι παρακαταθήκη … είναι πολύ σημαντικό από πλευράς του ΚΘΒΕ το τόλμημα να ανεβάσει μια τέτοια παράσταση και να την ανεβάσει χωρίς λογοκρισία.
Η «ΑΡΙΣΤΕΡΗ» - ΑΙΧΜΗΡΗ ΜΑΤΙΑ ΤΟΥ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑ ΕΝΑΝΤΙ ΤΗΣ ΕΞΟΥΣΙΑΣ
Γιατί ο συγγραφέας έχει κι η εποχή γεννούσε αριστερές καταβολές σαφέστατα, κι ο τρόπος που αναφέρεται στο έργο απέναντι στην εξουσία, στην διοίκηση αλλά και στην θρησκευτική διοίκηση… είναι εξαιρετικά αιχμηρός…κάποιες φορές… όμως αυτή είναι η πραγματικότητα, αυτό είναι το έργο, και πρέπει να φθάνει στα αυτιά μας αυτούσιο … φυσικά, όλοι μας έχουμε και την παιδεία και τον πολιτισμό να βγάλουμε τα δικά μας συμπεράσματα, μέσα απ’ την ιστορία …. Δεν είμαστε ίδιοι σήμερα με αυτό που είμασταν πριν 30-40 χρόνια…
ΣΑΝ ΤΟΝ ΑΡΙΣΤΟΦΑΝΗ ΠΟΥ ΦΘΑΝΕΙ ΣΕ ΜΑΣ ΔΙΧΩΣ ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ
Δεν επιτρέπεται να συμβαίνει κάτι τέτοιο. Αναφορικά με τον Αριστοφάνη, δεν είναι μόνο θέμα γλώσσας, είναι και θέμα λατρευτικής διαδικασίας… γιατί το θέατρο τότε, ήταν κομμάτι μια ευρύτερης λατρευτικής διαδικασίας, η οποία είχε μια εντελώς άλλη λογική απ’ αυτό που εμείς μπορούμε να κατανοήσουμε σήμερα. Κομμάτι της ιστορίας, της παράδοσης και μιας αλήθειας που πρέπει να φθάνει και να παραδίδεται στους ανθρώπους δίχως όμως παρεμβολές που το μόνο που μπορούν να κάνουν είναι να αλλοιώσουν και παραφράσουν…
ΣΚΗΝΙΚΑ ΚΑΙ ΚΟΣΤΟΥΜΙΑ
Κρατήθηκε απ’ την ΑΝΝΑ ΜΑΡΙΑ ΑΓΓΕΛΙΔΟΥ, αμιγώς το χρώμα της εποχής και μάλιστα με πολύ μελέτη. Θα σας πω μια λεπτομέρεια που αν κάποιος είναι γνώστης μπορεί να την εντοπίσει. Υπήρξε όμως λεπτομέρεια σε όλες τις ενδυμασίες. Π.χ Τα τσαρούχια των αγωνιστών, δεν έχουν επάνω φούντα. Η φούντα μπήκε απ’ το 1827 κι εμείς βρισκόμαστε σε μια περίοδο πιο πρώιμη . Έγινε ενδελεχής μελέτη απ’ όλους τους συντελεστές κι αναφορικά με τα κοστούμια, που είχαν πάρα πολύ δουλειά, όπως και τα δικά μας, εμείς είμαστε οι μεγάλες δυνάμεις… εμείς είμαστε ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ, είναι φτιαγμένα στη λεπτομέρεια.
ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ ΤΕΛΙΚΑ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ … Ο ΛΑΟΣ ΠΟΥ ΕΦΕΡΕ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΣΤΗ ΧΩΡΑ Ή ΟΙ ΔΗΜΑΓΩΓΟΙ
Ο τίτλος είναι αιχμηρός… δεν αφορά στον λαό… αφορά όλους αυτούς που προστρέχουν να καπηλευτούν τους αγώνες του και γίνονται αυτόκλητοι προστάτες του λαού που πραγματικά θυσιάζεται…
Η ιστορία έχει πολλές αναγνώσεις… νομίζω ότι και ο εορτασμός των 200 ων χρόνων στάθηκε αφορμή να διαβάσω πολλά πράγματα και να κοιτάξω την ιστορία από μια συνολική θεώρηση και το δια ταύτα είναι πως η ζωή είναι πάντα σκληρή.
Τα συμπεράσματα δεν είναι ποτέ ασπρόμαυρα αναφορικά στο δημόσιο χώρο.
Και οι δυνάμεις είναι αντίρροπες.
Απ’ τη μικρή μου εμπειρία στον δημόσιο χώρο, πάντοτε έλεγα πως νικητής πολύ δύσκολα βγαίνει κανείς… στόχος είναι να βγεις με τις λιγότερες δυνατές ήττες.
Μια χώρα σαν την Ελλάδα, νομίζω ότι πολλές φορές ιστορικά στάθηκε τυχερή μέσα σε εισαγωγικά να έχει στο τιμόνι της σημαντικές προσωπικότητες και συχνά να καταφέρει πράγματα, γιατί αυτά που καταφέραμε αν καθίσουμε λίγο να το δούμε δεν είναι λίγα… κι αν κοιτάξουμε να το συσχετίσουμε και με άλλους λαούς που εκείνη την περίοδο που πάσχιζαν να κερδίσουν την ανεξαρτησία τους και ο αγώνας δεν ήταν μόνο στα πεδία των μαχών ήταν και σε διπλωματικό και πνευματικό επίπεδο…
Ήταν μια πολυεπίπεδη προσπάθεια. Κοιτάξτε, η ζωή είναι σκληρή, εγώ ξεκινώ μ’ αυτό το δεδομένο πάντα… σίγουρα θα εμφανιστούν άνθρωποι που θέλουν να εκμεταλλευτούν…θα είναι όμως και άνθρωποι που θα δώσουν τη ζωή τους, άνθρωποι που θα θυσιαστούν…
Τώρα αναφορικά με το έργο… οι ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ, είναι οι μεγάλες δυνάμεις και ουσιαστικά τον 19ο αιώνα μοιράζουν τον πλανήτη μέσα σε μια καινούρια για το παγκόσμιο γίγνεσθαι αντιστοιχία δυνάμεων… έχουμε μια πολύ δυνατή Αγγλία κι αυτό που λέει η βρετανίδα βασίλισσά είναι ότι στην αυτοκρατορία μου ο ήλιος δεν δύει…έχουν μια τεράστια δύναμη σε μια μικρή σε έκταση χώρα… είναι η Γαλλία, η Πρωσία, και φυσικά ο γίγαντας η Ρωσία… απ’ την οποία οι Έλληνες περίμεναν πολλά και λόγω θρησκεύματος εκείνη την εποχή, ,αλλά δεν φάνηκε να δίνει όσα οι Έλληνες περίμεναν να δώσει…
Είναι δύσκολες οι ισορροπίες… και το βλέπουμε και σήμερα. Ειδικά όταν μιλάμε για τόσο μεγάλες δυνάμεις… που έχουν ανοιγμένα σε πολλά ταμπλό ….πολλά θέματα και συνήθως η δική μας χώρα έρχεται ως υπόθεμα των υπολοίπων θεμάτων…
Να προσθέσω τους φεουδάρχες και τους κοτζαμπάσηδες που είχαν την εξουσία μέσα στην Τουρκοκρατία, και την εκκλησία … Να μην ξεχνάμε κι είναι πολύ σημαντικό, κι εγώ όταν διάβασα γι’ αυτό ήταν κάτι που δε το είχα συνειδητοποιήσει ότι απ’ την άλωση της Κωνσταντινούπολης και μετά ο Πατριάρχης διοριζόταν απ’ τον Σουλτάνο. Ήταν μια πολύ δύσκολη θέση και μάλιστα όταν ξέσπασε η Επανάσταση στον Πατριαρχικό θρόνο βρισκόταν ο Γρηγόριος ο Ε, τον οποίο και σκότωσαν οι Τούρκοι γιατί έμμεσα, έδειξε πως ήταν με το πλευρό των Ελλήνων… Ήταν μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Κι μ’ αυτό που έκανε ο Παλαιών Πατρών Γερμανός εκείνη τη στιγμή στην Αγία Λαύρα όταν σήκωσε το λάβαρο της επανάστασης, και πήγε με το πλευρό των Ελλήνων αγωνιστών, ουσιαστικά απέσχισε την ελληνική εκκλησία απ’ το Πατριαρχείο, και ήταν μια σπουδαία κίνηση και δύσκολη κίνηση. Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής έρχονταν αντιμέτωποι με γιγάντια θέματα. Κρίνουμε τα γεγονότα εκ του ασφαλούς αλλά, το είχα πει και στην ερασιτεχνική μου ομάδα κάποια στιγμή, εμείς με μεγάλη σκέψη δίνουμε απ’ το περίσσευμά μας… Οι άνθρωποι εκείνης της εποχής κλήθηκαν να δώσουν απ’ αυτά που δεν είχαν…. Έδωσαν ότι είχαν και δεν είχαν και έδωσαν και τη ζωή τους.
Η ΙΣΤΟΡΙΑ ΚΑΙ Η ΠΑΝΔΗΜΙΑ ΟΙ ΕΜΒΟΛΙΑΣΜΟΙ ΚΙ Ο ΔΙΧΑΣΜΟΣ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ
Η ιστορία έχει συντελεστεί… έχει καταγραφεί ως πραγματικότητα… οπότε μπορούμε να την μελετάμε, να την διαβάζουμε, να την χαιρόμαστε με την έννοια της γνώσης, αλλά αν τελικά φθάσουμε να κρίνουμε κάτι καλό θα είναι να μην είμαστε ΄τόσο απόλυτοι…γιατί πραγματικά είδατε τώρα, τα διλήμματα της εποχής μας… εδώ σε ένα εμβόλιο στηλώσαμε τα πόδια…είδατε τι έγινε…πόσες μεγάλες έριδες ξέσπασαν.
Και πώς θα μας κρίνει η ιστορία 50 60 και 100 χρόνια μετά όταν μας βλέπει να κονταροχτυπιόμαστε αν θα κάνουμε ή δεν θα κάνουμε το εμβόλιο. Καταλαβαίνετε ότι δεν είναι απλό πράγμα. Η πραγματικότητα είναι πάντα θερμή.
Κι οι Έλληνες του 19ου αιώνα, αυτές οι γιγαντιαίες μορφές, που σήκωσαν λάβαρα και σημαίες , γιατί πρόκειται για κολοσσούς, αυτό που έλεγαν δηλαδή και στην αρχαιότητα για το γένος των Τιτάνων.
Ήταν Τιτάνες ο Κολοκοτρώνης, ο Ανδρούτσος…θέτοντας τους εαυτούς τους μπροστά στα γεγονότα… Σήμερα βλέπουμε πολλούς ηγέτες να διατάζουν επιθέσεις απ’ την ασφάλεια των γραφείων τους...Καμία σχέση…
ΔΙΑΝΟΜΗ ΡΟΛΩΝ
Εδώ είναι ένας θίασος 27 ανθρώπων! Αυτό που έχω να σας πω, είναι ότι αποτελείται από εξαίρετους συναδέρφους. Κι ήταν ειλικρινής μου χαρά να συνεργαστώ μαζί τους, γιατί είχα απ’ το 2010 να συνεργαστώ με το ΚΘΒΕ που είχαμε κάνει ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΗΣ ΠΙΑΤΣΑΣ πάλι στη σκηνή ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ…
Ξανασυνάντησα την παλιά φουρνιά, τους βετεράνους που λέω εγώ, και γνώρισα ταυτόχρονα τη γενιά των 40άρηδων, που δεν τους ήξερα, εξαιρετικούς ηθοποιούς που δίνουν την αίσθηση ότι θα δούμε σπουδαία πράγματα απ’ το ΚΘΒΕ τα επόμενα χρόνια…
ΕΧΟΥΜΕ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΣΠΟΥΔΑΙΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΣΤΟ ΘΕΑΤΡΟ
Νομίζω θα αλλάξουν τα πράγματα, και θ’ αλλάξουν, γιατί δεν είναι λειτουργικά όπως είναι αυτή τη στιγμή …δηλαδή όλη αυτή η κατάσταση με τις θλιβερές ειδήσεις ανθρώπων που έκαναν κατάχρηση εξουσίας, με διάφορες μορφές, … μια κοινωνία που παλεύει χωρίς ιδεολογίες…νομίζω ότι η Τέχνη είναι αναγκαιότητα πλέον, και αναγκαστικά στα επόμενα χρόνια θα πέσει φως απ’ τον κόσμο πρωτίστως, όσο κι αν τα μέσα προσπαθήσουν να το καλύψουν, σε ανθρώπους που εκ φύσεως έχουνε πράγματα να πουν. Και ελπίζω, και απ’ την πλευρά μου, επειδή μπήκα σε δεκαετίες πια που πήρα την απόφαση μπορώ να λέω τα πράγματα με το όνομά τους, δεν είμαι 20 ούτε 30 κοντεύω να μην είμαι ούτε 40 και δεν έχω λόγο να μην λέω ότι έχω μέσα μου, γιατί τελικά τι θα μείνει κι από μας να θυμούνται… αναφορικά με τους συναδέρφους νομίζω ότι θα δούμε σημαντικά πράγματα, και έχουμε τη χαρά να έχουμε κι απ’ την σχολή του ΚΘΒΕ φιγκιράν που συνοδεύουν και σ’ όλα τα μουσικά μέρη βεβαίως… και αγωνίζονται γιατί παρουσιάζουν το λαό ως επι το πλείστον καθ’ όλη τη διάρκεια της παράστασης και είναι εξαιρετικά…
ΤΟ ΚΘΒΕ ΚΑΝΕΙ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΗ ΔΟΥΛΕΙΑ
Νομίζω το ΚΘΒΕ κάνει μια πολύ καλή δουλειά όλα αυτά τα χρόνια… κι αυτή η δουλειά τώρα αρχίζει, εδώ και κάτι χρόνια να φαίνεται αυτό θα γίνει έντονα κατανοητό τα επόμενα χρόνια να φαίνεται πόσο σπουδαία δουλειά έχει γίνει και να είναι σημαντικό για όλη την Ελλάδα όχι μόνο για την Βόρεια Ελλάδα.
ΠΕΡΙΜΕΝΟΥΜΕ ΣΗΜΑΝΤΙΚΕΣ ΔΟΥΛΕΙΕΣ ΑΠ’ ΤΙΣ ΚΡΑΤΙΚΕΣ ΜΑΣ ΣΚΗΝΕΣ
Νομίζω ότι το κάνουν και οι ανάγκες είναι πολλές, και πάντα τα χρήματα που δίνονται παραδοσιακά στον πολιτισμό είναι τα λιγότερα. Παρ ‘ όλα αυτά, γίνεται πολύ σημαντική δουλειά τόσο πάνω στη σκηνή όσο και στα παρασκήνια, από πλευράς τεχνικής υποστήριξης, από πλευράς δυναμικού κι ανθρώπων… δουλεύουν πολλοί άνθρωποι και δουλεύουν με τεράστια αυτοθυσία και μεγάλη ευγένεια.
ΑΚΡΑΙΑ ΕΠΑΓΓΕΛΜΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΓΩΓΗ ΟΙ ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ
Μια μεγάλη φροντισμένα και ακραία επαγγελματική παραγωγή είναι οι ΠΡΟΣΤΑΤΕΣ. Ουσιαστικά είναι υπερθέαμα…. Στη σκηνή ΣΩΚΡΑΤΗΣ ΚΑΡΑΝΤΙΝΟΣ στο θέατρο της ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ στην ΣΤΑΥΡΟΥΠΟΛΗ, ένα πολύ όμορφο θέατρο όπου, κάθε Τετάρτη και Κυριακή έχουμε απογευματινή στις 7, Πέμπτη Παρασκευή και Σάββατο στις 9.00΄΄. Στη σελίδα του ΚΘΒΕ και στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, υπάρχουν όλες οι πληροφορίες αναφορικά με το έργο.
ΚΡΑΤΗΣΕΙΣ ΕΝ ΜΕΣΩ ΠΑΝΔΗΜΙΑΣ ΚΑΙ Η ΔΙΑΘΕΣΗ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΓΙΑ ΘΕΑΤΡΟ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΑ ΔΡΩΜΕΝΑ
Το ΚΘΒΕ είναι αυτό που λέμε covid free …δηλαδή μέσα στις αίθουσες μπαίνουν μόνον οι εμβολιασμένοι ή πρόσφατα νοσήσαντες… Με τα αντίστοιχα πιστοποιητικά… οι θεατές κάθονται με απόσταση και φορώντας μάσκες, Δεν έχουν συμμετοχή, όπως σε μια μουσική σκηνή που θα τραγουδήσει ή θα φάει κάτι, αν και εκεί τηρούνται τα μέτρα, οι καλλιτέχνες έχουν πληγεί ιδιαίτερα απ’ τον κορονοϊό και πρέπει να είμαστε υποστηρικτικοί ο ένας προς τον άλλον. Αλλά παρ’ όλ αυτά το θέατρο είναι ένας χώρος που ο θεατής παρακολουθεί, είναι ένας απόλυτα ασφαλής χώρος, εμείς συμμετέχουμε, δεν φοράμε μάσκες. Έτυχε συνάδερφοι που έχουν εμβολιαστεί φυσικά να νοσήσουν, αν και φορούσαν μάσκες, στις πρόβες… όλα πήγαν καλά όμως, είμαστε υγιής, το εμβόλιο μας προστατεύει. Εγώ έκανα όλους μου τους εμβολιασμούς… εκτός απ’ το ότι πιάνω καλύτερο σήμα… στη σύνδεσή μας… δεν έχω δει κάτι άλλο… (αστειευόμενη) κι εγώ και τα παιδιά μου εμβολιαστήκαμε… γιατί το σημαντικότερο είναι ότι μπορούμε να ζούμε λίγο παραπάνω μας δίχως φόβο. Να πάρουμε ένα μέρος της ζωής μας πίσω, και για μας τους ηθοποιούς μέρος της δουλειάς μας… Στο θέατρο ο μόνος χώρος που θα υπήρχε μια σκέψη είναι μόνο για μας πάνω στη σκηνή που είμαστε χωρίς μάσκες. Οι θεατές δεν διατρέχουν κανέναν κίνδυνο.
ΠΛΗΓΗ ΜΕΓΑΛΗ ΣΤΟ ΧΩΡΟ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ Ο COVID
Όλο το «τσουνάμι» ήρθε μετά την οικονομική κρίση… για μας εδώ στην Ελλάδα είναι μια συνεχόμενη δυστοπία, όπως τη λένε, εγώ λέω ότι πρώτα έφτιαξαν τη λέξη και μετά καταλάβαμε τι εννοεί…. Η δυστοπία αυτή μας πηγαίνει πάνω από δεκαετία, εδώ και αρκετά χρόνια, και είμαι εντυπωσιασμένη και με την δύναμή μας…
Είμαι εντυπωσιασμένη με τη δύναμη που έχουμε ως λαός…
Είμαστε πολύ δυνατοί όντως… πάνω από 12 χρόνια σε κλυδωνισμό…
ΤΟ ΘΕΑΤΡΟ ΣΤΟΝ ΙΔΩΤΙΚΟ ΤΟΜΕΑ
Ακόμη τα πράγματα στον ιδιωτικό τομέα συμβαίνουν σε τραγικά δύσκολες συνθήκες. Η στήριξη του κράτους θα μπορούσε να είναι ακόμη πιο ουσιαστική. Κατ’ αρχήν θα πρέπει να υπάρξει ενθάρρυνση στον κόσμο, να παρακολουθεί θέατρα. Τα θέατρα είναι απόλυτα ασφαλείς χώροι κι αυτό πρέπει να γίνει απόλυτα σαφές… Κι απ’ την άλλη, τα πράγματα στον ιδιωτικό τομέα είναι πολύ δύσκολα… οι συνάδερφοι δουλεύουν με απάνθρωπες μισθολογικά οικονομικά συνθήκες… και τα επιδόματα που αποφασίζονται να δοθούν δεν επαρκούν…πραγματικά σήμερα επειδή πηγαίνω στα σούπερ μάρκετ καθώς έχω παιδιά, κι είναι δύσκολο να ζήσεις μια πενταμελή οικογένεια με τις απίστευτες αυξήσεις στα σούπερ μάρκετ… δεν καταλαβαίνω ποια οικογένεια μπορεί να ζήσει με 500 ευρώ… δεν ξέρω πως διαιρείται το 500 διά του 30 ημέρες… δε μπορώ να το αντιληφθώ..
Νομίζω ότι και οι πολιτικοί μας πρέπει να ξεφύγουν απ’ την λογική του λογιστή. Να προχωρήσουν σε μια λογική ανθρωποκεντρική κοιτώντας τα βάσανα αυτού του λαού εδώ και χρόνια… και να προχωρήσουν σε λύσεις δραστικές και ουσίας…
ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΕΠΙΔΟΜΑΤΙΚΕΣ ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΠΕΤΕΙΑΣ
Είναι αναποτελεσματικό και φτιάχνει και χαρακτήρες που ξεχνούν το κομμάτι της δουλειάς…χωρίς τη δουλειά δεν γίνεται… επειδή είμαστε ταυτόχρονα και αγροτική οικογένεια… ο σύζυγός μου είναι αγρότης κτηνοτρόφος δεν υπάρχει στήριξη στους ανθρώπους της παραγωγής… όλα αυτά τα προγράμματα που βγαίνουν κατά καιρούς, αν δείτε τις υποσημειώσεις τους ή είναι φωτογραφικά ή για να τα πάρεις πρέπει να συγκεντρώσεις 250 δικαιολογητικά. Απ’ την άλλη, όταν χρωστάς, έρχονται και τα παίρνουν αμέσως… όταν σου χρωστούν κάνουν χρόνια να στα δώσουν… ή τα συμψηφίζουν.. η παραγωγή έχει τρομερά μεγάλο κόστος.. μα ένα κράτος χωρίς παραγωγή χωρίς πρωτογενή τομέα θα πάει μπροστά με επιδόματα και ποιήματα? Μα για να πω εγώ τα ποιήματα πρέπει να μπορεί να στηρίξει ο κόσμος από κάτω, να έχω εύρωστους θεατές στην πλατεία…. Αν ο πρωτογενής τομέας δεν στηριχθεί πρωτίστως τζάμπα μιλάμε εμείς όλοι εμείς οι υπόλοιποι.
ΘΑΥΜΑΖΩ ΤΟΥΣ ΣΥΝΑΔΕΡΦΟΥΣ ΤΟΥ ΙΔΩΤΙΚΟΥ ΤΟΜΕΑ ΠΟΥ ΑΝΤΕΧΟΥΝ
Και στον ιδιωτικό τομέα υπάρχουν εξαιρετικές παραστάσεις πάνε πολύ καλά… τους θαυμάζω και τους εκτιμώ τους ανθρώπους. Έχω δουλέψει πολύ στον ιδιωτικό τομέα….. Εδώ στις Σέρρες που ζω λόγω οικογένειας, δουλεύω στο κοντινό με τις Σέρρες χώρο, είναι λίγες οι ιδιωτικές δυνατότητες. Είναι αιρετά τα χρόνια που δουλεύω σε κρατικούς ή ημικρατικούς φορείς…αλλά αυτό έγινε από αναγκαιότητα από ένα σημείο και πέρα… θαυμάζω πολύ τους ανθρώπους που αντέχουν στον ιδιωτικό τομέα. Και σας είπα.. στήριξη… είμαστε πολλά χρόνια έτσι και έχουμε κουραστεί…
Εγώ είμαι πολύ κουρασμένη έναντι του λογαριασμού ρεύματος… τον έκανα ηλεκτρονικό για να μην μου έρχεται στο γραμματοκιβώτιο… δεν αντέχω άλλο να ανοίγω τους λογαριασμούς της ΔΕΗ….
Η ΕΛΛΑΔΑ ΝΟΣΕΙ ΒΑΘΕΙΑ…
Ο καθένας κοιτάει το συμφέρον του. Αυτό που μας χρειάζεται είναι οι πολιτικοί να μας αγαπήσουνε λίγο. Όχι με την εθνικοφροσύνη… Δεν είναι εθνικοφροσύνη αυτό που λέω… εγώ θέλω ανθρώπους αυτή τη στιγμή να αγαπήσουν εμάς.. η Ελλάδα είναι μια όμορφη και πλούσια χώρα.. με την έννοια ότι έχει πολύ καλό ανθρώπινο δυναμικό σε όλους τους τομείς να εργαστούν, έχει ευρηματικούς δυνατούς ανθρώπους και στο μυαλό και στην ρώμη , τεράστιο πολιτιστικό πλούτο… μπορούμε να ζήσουμε απ’ αυτά που παράγουμε, αλλά χρειάζεται αυτό το πράγμα να γίνει με μια πολιτική που να μας ευνοεί γιατί μέχρι τώρα είναι προσπαθούμε κόντρα στο κύμα… παλεύω συνέχεια κόντρα σε ένα κύμα που επιχειρεί να με πάει αλλού και μόνιμα προβάλω αντίσταση… δεν είμαστε αυτά που πιστεύουν για μας… όλοι οι λαοί έχουν τα καλά και τα τρωτά τους… αρκετά με την κριτική, αρκετά με το υψωμένο δάχτυλο… έχουμε ταλαιπωρηθεί πολύ, μας αξίζει κάτι καλύτερο… ένας καλύτερος τόπος για μας και τα παιδιά μας… εδώ στις Σέρρες αγωνίζεσαι να βρεις τεχνίτη… έχουν μεταναστεύσει οι νέοι άνθρωποι… οι τεχνίτες, οι γιατροί οι επιστήμονές μας….
Σύνταξη - Επιμέλεια: Χρύσα Σάμου
Περισσότερα
Επιστροφή