Στο «Νησί της Ναυσικάς» στο Δημοτικό Ραδιόφωνο Θεσσαλονίκης με αφορμή την επικείμενη πρεμιέρα του έργου «Προστάτες» του Μήτσου Ευθυμιάδη στις 4 Φεβρουαρίου στη Μονή Λαζαριστών, βρέθηκε προσκεκλημένος της Ναυσικάς Γκράτσιου προ ημερών ο σκηνοθέτης της παράστασης Γιώργος Κιουρτσίδης.
Με τη διαπίστωση ότι έχουν περάσει πολλά χρόνια απ’ την τελευταία μουσική – πολιτική σάτιρα που ανέβηκε στο θεατρικό σανίδι της χώρας, εν αρχή εξήγησε πώς και πότε ξεκίνησε η ιδέα για την εν λόγω παραγωγή.
«Αυτό είχε γίνει πριν από ενάμιση χρόνο με τον καλλιτεχνικό διευθυντή Νίκο Κολοβό, που συζητούσαμε να κάνουμε μια παράσταση για τα 200 χρόνια απ’ την Ελληνική Επανάσταση, αλλά είχαν ήδη γίνει διάφορα πράγματα, όπως η «Βαβυλωνία» του Βυζάντιου και το «Αγέλαστο Τέκνο Πολυτέκνου Θεάς» για τον Ανδρέα Κάλβο. Τελικά, μας ήρθε στο νου η παράσταση που ξεκίνησε το 1974 στο Θέατρο Τέχνης, οι «Προστάτες» του Μήτσου Ευθυμιάδη.
Η παράσταση
Είναι μια παράσταση ιστορικο-αφηγηματική με ντοκουμέντα, που αφορά στο ΄21 αλλά με μια άλλη ματιά, με τους Έλληνες, τους πολιτικούς, τις δυνάμεις, τους προστάτες που ήρθαν στην Ελλάδα, τα δάνεια που δώσανε, την εκμετάλλευση από τους κοτζαμπάσηδες κλπ.
Ιστορική επιθεώρηση
Είναι μείγμα από φόρμες το έργο αυτό του Ευθυμιάδη, που έχει μέσα από τραγούδια, αφήγηση σε πρώτο πρόσωπο στον κόσμο, ιστορικά ντοκουμέντα, τα τραγούδια που δεν είναι απλώς για να περάσεις καλά, είναι τραγούδια που λένε την ιστορία της επανάστασης. Η μουσική του Λεοντή είναι εκπληκτική, μια διαχρονική ελληνική μουσική που είναι εκπληκτική.
Οι απαιτήσεις της παράστασης
Τρομακτικές απαιτήσεις! Το σκηνικό κατ’ αρχήν. Φτιάξαμε γύρω στα 80 κοστούμια, η Άννα Μαρία Αγγελίδου έφτιαξε καινούρια κοστούμια, γιατί το έργο είναι όλο μικρές - μικρές εικόνες και αλλάζουν οι ηθοποιοί συνεχώς παίζοντας ο καθένας από τρεις και τέσσερις ρόλους. Είναι σαν να γυρνάς ένα βιβλίο και κάθε σελίδα είναι άλλη εικόνα, άλλη εικόνα, άλλη εικόνα.
Πολυπρόσωπος θίασος
Ναι είναι γύρω στους 28 ηθοποιούς. Είναι μια μεγαλειώδης παράσταση, θέλω να πιστεύω. Κάναμε ότι καλύτερο μπορούσε να γίνει. Οι χορογραφίες του Τάσου Παπαδόπουλου, οι φωτισμοί του Γιάννη Τούμπα, συνθέτουν ένα παζλ που πιστεύω ότι όποιος το δει, θα περάσει όχι απλώς ευχάριστα αλλά θα μάθει και πράγματα ιστορικά, από μια άλλη οπτική ματιά.
Η μουσική και τα τραγούδια
Δεν υπάρχει ζωντανή ορχήστρα γιατί τραγουδάει πάρα πολύς κόσμος απλά ο κ. Λεοντής ψηφιοποίησε όλο του το υλικό και μας το έστειλε, έτσι η μουσική είναι play back και τα τραγούδια είναι ζωντανά απ’ όλο τον θίασο.
Πρεμιέρα
Την Παρασκευή είναι η πρεμιέρα μας, 04 Φεβρουαρίου. Είναι μιάμιση ώρα ακριβώς αλλά λέμε τόσα πράγματα σε μιάμιση ώρα, που ο θεατής φεύγει «χορτασμένος». Όχι απλώς δεν βαριέται, αλλά αναρωτιέται «τι γίνεται εδώ», ένας ορυμαγδός πληροφοριών.
Σύνταξη - Επιμέλεια: Χρύσα Σάμου