Παραστάσεις

Γιώργος Παπανικολάου - Facebook

Σα να πατιέται ένα pause στη ζωή και άξαφνα την βλέπεις ολόκληρη μπροστά σου. Θεατής. Αυτό κατάφερε ο Τσέζαρις Γκραουζίνις. Ξαναήρθε στο Κ.Θ.Β.Ε. με λόγο σοβαρό και με τρόπο υποδόρια γοητευτικό, να ανεβάσει τις "Τρεις Αδελφές". Και πέτυχε. Να σε εγκλωβίσει στην ατμόσφαιρά του. Να "βουλιάξεις" στη θέση σου και να αναλογισθείς τη ματαιότητα της θνησιμότητας σου, αποχαιρετισμούς που ορίζουν τη ζωή, μικρά γεγονότα σε μεγάλες στιγμές. Και το ανεκπλήρωτο να παραμένει. Να μην βλέπεις, ότι δεν θα το δεις ποτέ. Τα κατάφερε ο "Τσε". Διάβασε, με το δικό του τρόπο, τον Τσέχωφ και στον παρέδωσε σε "μελωδίες" που δεν μπορείς να μην "ακουμπήσεις". Και επειδή μια "μεγάλη" πόλη με "μικρά θέλω" χάνεται στους φρενήρεις ρυθμούς της, καλό είναι να μη ξεχνά το μεγαλείο που μπορεί να σου προσφέρει το θέατρο. Του σεβασμού και της άποψης. Εδώ που τα πράγματα είναι λίγα, μα -που και που-γίνονται πανελλαδικά αξιοσημείωτα. Μια παράσταση που-σε λίγες μέρες-θα αποτελεί παρελθόν. Πρόλαβε. Αυτή τη "Μόσχα" που δεν θα πας ποτέ. Μετά;... Όλα σκόνη στον άνεμο. Φωτογραφίες: Τάσος Θώμογλου