Ο μικρόκοσμος της νωθρής επαρχιώτικης ζωής, της αποκεντρωμένης και παρατημένης από το κράτος, καθώς και οι ολέθριες συνέπειες των καταθλιπτικών συνθηκών στις ψυχές των ανθρώπων είναι τα θέματα που θίγει ο μεγάλος ρώσος συγγραφέας. Όλα τα πρόσωπα του έργου οδεύουν αναπόφευκτα προς την ψυχική φθορά. Η κλειστή και αδιέξοδη μονοτονία της επαρχιώτικης ζωής και οι δύσκολες οικονομικές συνθήκες δεν αφήνουν περιθώρια για άλματα και αλλαγές. Όλοι πνίγονται από έλλειψη σκοπού, αναζητούν ένα νόημα, γραπώνονται από τυχαίες λύσεις, απογοητεύονται, παραιτούνται και ανέχονται μελαγχολικά μια ζωή σχηματική, ανάξια για τη νοημοσύνη και την ευαισθησία τους. Η Μόσχα, τόπος γέννησης των τριών αδελφών, είναι η πατρίδα, όπου ονειρεύονται να ξαναγυρίσουν και συμβολίζει την απόδραση και τη σωτηρία, που οι αναμνήσεις έχουν εξιδανικεύσει. Στις 'Τρεις αδελφές' περιέχονται όλα τα στοιχεία της ασύγκριτης τεχνικής του Τσέχωφ: θέματα καθημερινά και τετριμμένα, σε συνδυασμό με μια υποτυπώδη πλοκή, αλλά φορτωμένη από όνειρα, νοσταλγία, ελπίδα, ενθουσιασμό, διάψευση, χιούμορ, μελαγχολία και στοχασμό. Η δραματική πύκνωση δεν σχηματίζεται από δράση, αλλά από σκέψεις που κρύβονται πίσω από λόγια, οδυνηρές σιωπές και κωμικούς υπαινιγμούς. Όλα αυτά τα στοιχεία φορτίζουν την ατμόσφαιρα και προβάλλουν ανάγλυφα την ιδιότυπη ποιητικότητα του Τσέχωφ.