Η Ελένη Άλβινγκ ανέχεται τις απιστίες του άντρα της, ζώντας μέσα στην υποκρισία και διστάζοντας να αποκαλύψει την τραγωδία της. Χήρα αργότερα, αφοσιώνεται στον άρρωστο γιο της Όσβαλντ και τον βλέπει με τρόμο ν' ακολουθεί τα χνάρια του πατέρα του, κυνηγώντας την υπηρέτρια τους Ρεγγίνα. Όταν η κατάσταση φτάνει σε επικίνδυνο σημείο αναγκάζεται να του φανερώσει την αλήθεια, ότι η κοπέλα είναι ετεροθαλής αδερφή του από ερωτικές επαφές του κολασμένου πατέρα του με τη μητέρα της. Η Ελένη, πιστεύοντας στην κληρονομικότητα του ατόμου, βλέπει στο πρόσωπο και στις ερωτικές τάσεις του γιου της, τον βρυκόλακα-πατέρα. Το δράμα κλείνει με την αυτοκτονία του Όσβαλντ, που μη έχοντας πια κανένα καταφύγιο στην ψυχική του θύελλα, προτιμά το θάνατο. Ένα έργο-σταθμός στην παγκόσμια δραματουργία και ένα κάλεσμα ενάντια στις κοινωνικές προκαταλήψεις που εξανδραποδίζουν τον άνθρωπο. (Δημοσίευμα από την εφημερίδα 'Ημερησία')