Στο «Νησί της Ναυσικάς» στον Fm100 βρέθηκε προσκεκλημένος της Ναυσικάς Γκράτσιου την Δευτέρα ο σκηνοθέτης της πολυαναμενόμενης παραγωγής του ΚΘΒΕ «Η Δολοφονία του Μαρά» του Πέτερ Βάις, Κοραής Δαμάτης, ενόψει της επικείμενης πρεμιέρας στην κεντρική σκηνή της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών την Παρασκευή 19 Νοεμβρίου.
- Είναι μια πολύ ιδιαίτερη παράσταση που κάνει πρεμιέρα στην Εταιρεία Μακεδονικών Σπουδών, που ανοίγει η κεντρική του σκηνή δύο χρόνια μετά.
Είναι μια μεγάλη παραγωγή! Έπρεπε να είχε πάει πέρσι. Μετά από τρεις μήνες πρόβες σταματήσαμε δεκαπέντε μέρες μόλις πριν την πρεμιέρα. Ξαναμαζευτήκαμε φέτος και ήδη κλείνουμε ενάμιση μήνα που δουλεύουμε ξανά το έργο, για να το φθάσουμε να κάνει πρεμιέρα αυτή την Παρασκευή και να το δει η Θεσσαλονίκη.
Πρόκειται για μια τεράστια παραγωγή. Σαράντα ηθοποιοί, σκηνικά, πολλά κοστούμια, σπουδαία μουσική. Είναι μια παραγωγή που την στήσαμε με πολύ αγάπη και πολύ φροντίδα, ξεκινώντας από την διεύθυνση του κρατικού, τον Καλλιτεχνικό Διευθυντή Νίκο Κολοβό και όλο τον κόσμο του ΚΘΒΕ, τους ηθοποιούς, τους συντελεστές, όλοι μας δοθήκαμε δίχως να κάνουμε οικονομία στις δυνάμεις και τις εμπνεύσεις μας, ο καθένας στον τομέα του κι ο καθένας στη δουλειά του.
- Διαβάζουμε ότι είναι «θέατρο μέσα στο θέατρο»..
Ναι είναι «θέατρο μέσα στο θέατρο». Υποτίθεται ότι το έχει γράψει ο Μαρκήσιος ντε Σαντ και παίχθηκε στο Σαραντότ, ένα τεράστιο οίκημα πολλών - πολλών ετών στην Γαλλία. Το συναντάμε ως Τρελοκομείο, οι ασθενείς έχουν ψυχικά προβλήματα. Ιστορικά υπήρχε ο Σαντ, όπως και πολλοί άλλοι που ήταν διαφωνούντες με την Επανάσταση και του είχαν δώσει το δικαίωμα να γράφει έργα και να τα ανεβάζει, παίζοντάς τα με τους τρόφιμους του ιδρύματος. Έργα που τα παρακολουθούσε η υψηλή κοινωνία του Παρισιού.
Γράφει λοιπόν μεταξύ άλλων κι ένα έργο για την Γαλλική Επανάσταση και για τον θάνατο του Μαρά. Εκεί μέσα ξετυλίγεται όλη η φιλοσοφία του Μαρκήσιου Ντε Σαντ από τη μία και όλη η δράση της Γαλλικής Επανάστασης από την άλλη. Το έργο παίζεται το 1808 υποτίθεται, όταν ο Ναπολέοντας έχει ήδη αρχίσει τους πολέμους σε όλη την Ευρώπη, την Ασία, τη Ρωσία και αλλού, αμέσως δηλαδή μετά την Γαλλική Επανάσταση. Ωστόσο η ιστορία διαδραματίζεται μεταξύ του 1789 και 1793, ημερομηνία κατά την οποία δολοφονείται ο Μαρά. Ένας ιδιαίτερος επαναστάτης, ένας φλογερός άνθρωπος, που εξέδιδε τότε την εφημερίδα «Ο φίλος του λαού». Ένας πολύ έντονος χαρακτήρας σε ότι ζήταγε να γίνει. Έτσι η Κορνταί, η άλλη ηρωίδα του έργου, αποφασίζει να έρθει μόνη της στο Παρίσι και να τον δολοφονήσει.
- Μέσα στο μπάνιο.. Και φυσικά από εκεί ξεκινά ένας νέος κύκλος αίματος, νέοι θάνατοι...
Και έχουν σημασία τα λόγια της, είναι λέξεις που διέπουν τόσο το έργο, όσο και το δικό μου ανέβασμα. Λέει σε κάποια στιγμή «Δε μπορέσαμε να δώσουμε τα χέρια, γιατί οι λέξεις, οι ίδιες λέξεις που λέγαμε, άλλο είχαν νόημα για σένα κι άλλο για μένα».
Αυτό είναι που διέπει τα πάντα στις σχέσεις των ανθρώπων, από την απλή καθημερινότητα μέχρι την ιδεολογία.
- Και τη διχόνoια που μπαίνει μέσα και χωρίζει λαούς, απόψεις, εμβολιασμένους-ανεμβολίαστους..
Είναι το «ποιος έχει δίκιο». Αυτό, παρόλο που λέμε τα ίδια πράγματα, τις ίδιες λέξεις, λέμε για παράδειγμα τη λέξη «αγάπη» αλλά αλλιώς μεταφράζεται απ’ τον καθένα μας. Αλλιώτικα ως προς τις ανάγκες που έχουμε απ’ αυτή την λέξη.
- Είναι πολυπρόσωπο το έργο. Συστήστε μας τους βασικούς σας συντελεστές.
Επικεφαλής είναι ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ, ρόλος που ερμηνεύεται απ’ τον Κώστα Σαντά, που είχα τη μεγάλη τύχη να τον συναντήσω (δεν είχα ξανασυνεργαστεί μαζί του) κι από την άλλη είναι ο Ζαν Πωλ Μαρά που ερμηνεύεται από τον Δημήτρη Σιακάρα. Όμως και οι υπόλοιποι πρωταγωνιστούν επίσης, γιατί πρέπει να πούμε ότι απ’ τη στιγμή που αρχίζει το έργο μέχρι που τελειώνει δηλαδή δύο ώρες παρά είκοσι λεπτά, είναι συνεχώς επί σκηνής όλοι οι ηθοποιοί.
Σύνταξη - Επιμέλεια: Χρύσα Σάμου