Απόγευμα Τετάρτης και δύο μόλις μέρες πριν την Επίδαυρο, η Έμιλυ Κολιανδρή που ενσαρκώνει την «Ελένη» στην παράσταση που σκηνοθετεί ο Βασίλης Παπαβασιλείου για λογαριασμό του ΚΘΒΕ, παραχώρησε συνέντευξη στην εκπομπή «Κάτι Παίζει» με την Κατερίνα Πουλοπούλου στον Αθήνα 9,84.
Η ραδιοφωνική τους κουβέντα ξεκίνησε με το σχόλιο της πρωταγωνίστριας του ΚΘΒΕ για την πύρινη λαίλαπα:
«Αυτό που συμβαίνει είναι πέραν κάθε φαντασίας», δήλωσε.
Όσο για το σκαρφάλωμα του υδραργύρου στα ύψη είπε:
«Αν και μεγάλος ο καύσωνας και παρατεταμένος, το μαγικό που συντελείται στο Θέατρο της Επιδαύρου, είναι ότι τα βράδια που κάνουμε τις πρόβες μας, υπάρχει μια κάποια δροσιά. Τούτος ο χώρος πάντοτε είναι κάπως παρηγορητικός απ’ όλες τις απόψεις.
- Πέρσι το ΚΘΒΕ είχε να αντιβεί τις βροχοπτώσεις… φέτος τον μεγάλο καύσωνα…
Αυτό συνέβη πέρσι, έχετε δίκιο… Είχαν βροχή το περασμένο καλοκαίρι οι Όρνιθες του Αριστοφάνη… Είναι μάλλον κάποιοι… «οιωνοί»! Παρ’ όλο που ο Ευριπίδης, στο έργο του «Ελένη» είναι καταγγελτικός έναντι των οιωνών και θεωρεί τσαρλατάνους κι αγύρτες όσους ασχολούνται με τα μελλούμενα, ωστόσο οι άνθρωποι τείνουμε να πιστεύουμε σε σημάδια, ακόμη έχουμε ορισμένες προκαταλήψεις…
- Οι πληροφορίες από Θεσσαλονίκη αναφέρουν ότι «σκίζετε»… Ποια είναι αυτή η Ελένη λοιπόν που κάνει τόσο κρότο;
Η Ελένη αυτή, είναι νομίζω, μία υπέροχη στιγμή συνομιλίας του Ευριπίδη με τον Βασίλη Παπαβασιλείου. Ένα έργο κι ένας ρόλος, που ο ίδιος ο σκηνοθέτης έχει εδώ και πολλά χρόνια ανοιχτούς λογαριασμούς μαζί τους και φρονώ ότι στην παράσταση αυτή κάπως αποκρυσταλλώνεται η άποψή του για το πως κατά τη γνώμη του πρέπει να είναι η τραγωδία σήμερα. Αυτά τα τραγικά πρόσωπα, στην οπτική του Βασίλη Παπαβασιλείου, είναι πολύ ανθρώπινα… Και ως τέτοια είναι και πολύ γελοία. Και νομίζω ότι μ’ αυτό τον τρόπο απογυμνώνοντάς τα δηλαδή σκηνοθετικά από κάθε τι μυθικό κι απόκοσμο, τα φέρνει δίπλα και κοντά στους σημερινούς ανθρώπους. Ο Μενέλαος λόγου χάρη, άμα τη εμφανίσει του, είναι ένας αποτυχημένος. Ένα ανδρείκελο. Δεν είναι ο σπουδαίος στρατηλάτης της Τροίας που τον αντιμετωπίζεις με ένα κάποιο δέος. Και η Ελένη όμως δεν είναι η ηρωίδα που της καταλογίζουν τα εγκλήματα της ανθρωπότητας όλης. Είναι μια γυναίκα, έξυπνη, παμπόνηρη, γοητευτική, που στο τέλος καταφέρνει με τον τρόπο της και οδηγεί τόσο τον Μενέλαο όσο και τον Θεοκλύμενο, σε ανατροπή… Ανατρέπει τα πάντα στο παλάτι ολόκληρο για να οδηγήσει στην κάθαρση, στο happy end, που είναι ίσως και το πρώτο στην ιστορία του αρχαίου θεάτρου.
- Μιαν Ελένη λοιπόν εντελώς διαφορετική, όπως την έστησε και έστησε και όλους σας στην παράσταση ο Παπαβασιλείου… πείτε μας μια φράση απ’ το έργο που κουβαλάτε…
Είναι πολλές οι αναφορές απ’ το κείμενο του Ευριπίδη που με συγκινούν και απ’ το σώμα κειμένου της ηρωίδας αλλά και των υπολοίπων χαρακτήρων. Αυθόρμητα τώρα, θα διαλέξω πρόχειρα μια φράση που μου ήρθε στο νου. Την λέει ο δεύτερος Αγγελιοφόρος που μπαίνει στο τέλος για να ενημερώσει τον Θεοκλύμενο πως, ο Μενέλαος και η Ελένη, έχουν διαφύγει και για να το πράξουν κατέσφαξαν πολλούς Αιγύπτιους… «Απάτη», λέει ο Αγγελιοφόρος. «Το ταξίδι ήταν απάτη»! Είναι μια φράση που κάθε φορά που την ακούω, με συγκινεί πολύ.
- Κυρίως τις μέρες που ζούμε… Και τί ωραίος Μενέλαος στο πλευρό σας ο κ. Θέμης Πάνου, και τι ωραίος ολόκληρος ο θίασός σας…
Είμαι τυχερή πολύ, μετά απ’ όλη αυτή τη ζοφερή πραγματικότητα του χειμώνα, για ότι ζω και μοιράζομαι με τους άξιους συναδέρφους μου. Μιλώντας νομίζω εξ’ ονόματος και του θιάσου, πιστεύω πως ωραιότερος τρόπος δεν θα μπορούσε να βρεθεί μετά την καραντίνα για την έξοδό μας προς τη χαρά…
Κάτι που έχει επιτευχθεί ήδη και ο κόσμος μας το αναγνωρίζει. Απ’ τον μικρότερο ως τον μεγαλύτερο ρόλο όλοι οι ηθοποιοί γίναμε κοινωνοί αυτής της χαράς και της λαχτάρας του κοινού να ανταμώσουμε ξανά. Η παράστασή μας έχει παιχθεί ήδη στη Βόρεια Ελλάδα, δεν κάνει πρεμιέρα στην Επίδαυρο.. κι αυτό το εισέπραξα, το εισπράξαμε, από πολύ κόσμο. Την ανυπομονησία του να ξανασυναντηθούμε από κοντά καλλιτέχνες και θεατές και να μοιραστούμε το ίδιο συναίσθημα της χαράς.
- Αλήθεια, ως καλλιτέχνη, σαν ηθοποιό, σας επηρεάζει η Επίδαυρος ως χώρος;
Είναι ένα βάρος ευχάριστο η Επίδαυρος. Μαγικός χώρος, υπέροχος, ενεργειακός κι είμαστε ευλογημένοι όλοι εμείς οι καλλιτέχνες που μπορούμε να υπάρχουμε σ’ αυτά τα μεγαλειώδη ανοιχτά θέατρα της χώρας μας, ειδικά στην Επίδαυρο… Το σκεφτόμουν και τις προάλλες όταν παίζαμε στο Δίον. Σε μια συνθήκη καύσωνα που στη διάρκεια της μέρας ούτε να αναπνεύσεις σου επέτρεπε.. κι όμως εκεί γύρω στις δέκα το βράδυ, που είχε δροσίσει ο Όλυμπος, καθώς είμασταν πίσω απ’ τη σκηνή κι ετοιμαζόμασταν να βγούμε, σηκώσαμε τα μάτια στον ουρανό και είδαμε τα αστέρια… και τότε είπα ότι η δουλειά μας είναι ευλογημένη για κάτι τέτοιες στιγμές… Πόσο μάλλον όταν προσκαλείσαι να μετάσχεις σ’ αυτό το μοναδικό θέατρο της Επιδαύρου, που έχει τις απαιτήσεις του, γιατί σε θέλει και σε καλή φόρμα να είσαι, να προσέχεις μη πάει κάτι λάθος, να μην κλείσει η φωνή σου, με έναν τρόπο να βάλεις τα καλά σου. Αν όμως πάνε όλα κατ’ ευχή, σε ανταμείβει πλουσιοπάροχα το ίδιο το θέατρο… είναι σαν αγκαλιά μ’ έναν τρόπο.
- Αθήνα πότε μας έρχεστε;
Αθήνα θα κάνουμε αρκετές παραστάσεις τον Σεπτέμβριο…
- Η διαδικασία της περιοδείας πώς είναι;
Η περιοδεία είναι επίσης από τα τυχερά της δουλειάς μας… η αλήθεια είναι πως δεν έχουμε μια πολύ εξαντλητική - απαιτητική περιοδεία που σε καταρρακώνει αναγκάζοντάς σε να είσαι σε ένα λεωφορείο κάθε μέρα, για να μπορείς να βρεθείς σε άλλο μέρος την επαύριο… Απολαμβάνουμε την παράσταση, απολαμβάνουμε και την περιοδεία λοιπόν, σαν εκδρομή… κι αυτό έχει την αξία του.. κι είμαι χαρούμενη γι’ αυτό το δώρο.
Εύχομαι η συνέχεια να είναι καλή για όλους τους ηθοποιούς. Είχαμε καιρό να ζήσουμε την ώσμωση με το κοινό, θέλουμε να το χαρούμε και θέλουμε και να διαρκέσει.
Σύνταξη - Επιμέλεια: Χρύσα Σάμου