Προσκεκλημένος του Πρακτορείου FM, ο πρωταγωνιστής του ΚΘΒΕ Πέρης Μιχαηλίδης συνομίλησε με τον Νίκο Γιώτη και την Αλεξάνδρα Χατζηγεωργίου, για το «Ταξίδι μιας μεγάλης ημέρας μέσα στην Νύχτα» του Ευγένιου Ο’ Νηλ που σε δραματουργική επεξεργασία και σκηνοθεσία Θανάση Σαράντου, κάνει πρεμιέρα στη Μονή Λαζαριστών (αύλειος χώρος) 14 και 15 Ιουλίου.
O Ευγένιος Ο’ Νηλ είναι ο πατέρας του Αμερικάνικου Κινηματογράφου, και το απολύτως αυτοβιογραφικό του «Ταξίδι μιας μεγάλης ημέρας μέσα στην Νύχτα», είναι μεγάλη παρακαταθήκη της παγκόσμιας θεατρικής λογοτεχνίας.
Το έργο διαδραματίζεται μια Αυγουστιάτικη μέρα του 1912 στο σπίτι της οικογένειας Τάϊρον. Μια οικογένεια με πατέρα έναν αλκοολικό ηθοποιό τον Τζέιμς Τάιρον, η σύζυγος η Μαίρη παίρνει μορφίνη, στοιχεία προσωπικών στιγμών και διαδρομών του συγγραφέα. Δραματολογικά, το έργο συνδέει το 19ο με τον 20ο αιώνα, και συναντά τον Ίψεν τον Στρίμπεργκ τον Τσέχωφ για να βάλει τις βάσεις για το Αμερικάνικο Θέατρο.
Έργο – σταθμός, που ορίζει συνολικά τη δραματολογία στην Αμερική και επηρεάζει και την υποκριτική του αμερικανικού θεάτρου. Τα έργα του Ο’ Νηλ εξάλλου, αποτελούν μοχλό για το actors studio έχοντας επηρεάσει και την υποκριτική και το ύφος.
- Γιατί παραμένει σύγχρονο; Γράφτηκε το ‘42 και παίχθηκε σύμφωνα με την θέληση του Ο’ Νηλ μετά τον θάνατό του το 1956. Ουσιαστικά μιλά για την φυματίωση που το 1912 ήταν μια μη αντιμετωπίσιμη ασθένεια που γέμισε τα σανατόρια. Το στοιχείο που το κάνει επίκαιρο, είναι οι σχέσεις που αναπτύσσονται μέσα στην οικογένεια : ενδοοικογενειακή βία, υποκρισία, ακραίες καταστάσεις… Άλλωστε ο συγγραφέας είναι ο κατ’ εξοχήν «ανατόμοος της οικογένειας»
- Μετά την καραντίνα και τις απαγορεύσεις την έλλειψη θεαμάτων.. υπάρχει δυνατότητα με την περιοδεία που ετοιμάζει το ΚΘΒΕ ανά την Ελλάδα να δει ο κόσμος θέατρο Τί πιστεύετε για το θεατρόφιλο κοινό ; Πώς θα ανταποκριθεί; Αντιλαμβάνομαι απ’ τα μηνύματα που λαμβάνω, και βλέποντας κι άλλες θεατρικές προτάσεις, κι άλλες παραστάσεις, πως ο κόσμος διψά για θέατρο. Έχει διάθεση να μπει σε μια ζωή κανονική. Το θέατρο είναι ζωντανό κύτταρο συγκέντρωσης ανθρώπων. Αυτό το κείμενο με τον παλμό και τον ρεαλισμό που διαθέτει, θα προσελκύσει το κοινό. Είναι σημαντικό που το ΚΘΒΕ επιτελώντας το έργο του τόσα έτη με συνέπεια, επισκέπτεται με κλασσικά έργα πόλεις της Βορείου Ελλάδος και της επικράτειας, δίνοντας στο κοινό αριστουργηματικό υλικό και τροφή για σκέψη.
- Πως βιώσατε τον εγκλεισμό στην καραντίνα; Δεν είμαι απ’ τους ανθρώπους του «έξω». Ο εγκλεισμός ήταν ένα απαραίτητο πέρασμα για να αντιμετωπιστεί η λαίλαπα του covid. Ήταν στιγμές αυτοσυγκέντρωσης, οι επαγγελματικές μου διέξοδοι ήταν το πέρασμα απ΄τις Αγριες Μέλισσες η συμμετοχή μου στα Καλύτερά μας χρόνια, αλλά και η τηλεοπτική συμμετοχή σε δύο πορτρέτα σειράς ντοκιμαντέρ του Cosmote tv, Φερραίος και Εγγονόπουλος. Όσο για το έργο «Ο δρόμος περνάει από μέσα» που μάλιστα είχαμε κατά νου να το φέρουμε και στη Θεσσαλονίκη σε περιοδεία δυστυχώς σταμάτησε.
- Με την ευκαιρία που είστε στη Θεσσαλονίκη αυτές τις μέρες, υπάρχει ….Μπαντερομανία Εγώ ήμουν αφοσιωμένος στο έργο και τις πρόβες.. δε συμμετείχα σε όλο αυτό…. Αυτές είναι φιέστες που στήνονται σε διάφορες χώρες μιας και το Hollywood έχει τη δυνατότητα να στήνει μικρά πανηγύρια όπου μπορεί κι ο κόσμος συμμετέχει, παρακολουθεί, βλέπει τον star από κοντά, γίνονται διάφορα ενσταντανέ….Εντάξει, αν έχει διάθεση, και χρόνο, είναι κι αυτό μια διέξοδος.. προσωπικά δεν είχα καμία συμμετοχή!
- Κλείνοντας εφόσον όλα πάνε καλά, τι ακολουθεί; To μόνο προς το παρόν κοινοποιήσιμο είναι πως θα είμαι στη δεύτερη σεζόν του σήριαλ «Τα καλύτερά μας χρόνια»… για όλα τα άλλα είναι περίοδος ζυμώσεων και συζητήσεων…