in English
ΚΘΒΕ
Προφίλ
Ιστορικό
Διοίκηση
Κώδικας Δεοντολογίας
Δραματική Σχολή
Εργαστήρια
Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης
Βιβλιοπωλεία
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Τρέχουσες Παραστάσεις
Εισιτήρια
Δείτε και κερδίστε
Σκηνές
Παιδική Σκηνή
Νεανική σκηνή
Όπερα Θεσσαλονίκης
Χοροθέατρο
Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης
Εκπαιδευτικά προγράμματα
Δράσεις
Δραστηριότητες
ΑΡΧΕΙΟ
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
Σύνθετη Αναζήτηση
Πωλητήριο
Προγράμματα
Αφίσες
Αναμνηστικά - Είδη ένδυσης και αξεσουάρ
ΧΩΡΟΙ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Φουαγιέ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Βασιλικό Θέατρο
Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Θέατρο Δάσους
Θέατρο Γης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Φόρμα Επικοινωνίας
Τηλέφωνα Επικοινωνίας
Προτάσεις Συνεργασίας
Συχνές ερωτήσεις
ΝΕΑ
Νέα
Δελτία Τύπου
Ανακοινώσεις - Διαγωνισμοί
Auditions
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ
Χορηγίες
Loyalty Club
Συνεργαζόμενοι φορείς
ΚΘΒΕ
Προφίλ
Ιστορικό
Διοίκηση
Κώδικας Δεοντολογίας
Δραματική Σχολή
Εργαστήρια
Ένωση των Θεάτρων της Ευρώπης
Βιβλιοπωλεία
ΠΑΡΑΣΤΑΣΕΙΣ
Πρόγραμμα Παραστάσεων
Τρέχουσες Παραστάσεις
Εισιτήρια
Δείτε και κερδίστε
Σκηνές
Παιδική Σκηνή
Νεανική σκηνή
Όπερα Θεσσαλονίκης
Χοροθέατρο
Κλιμάκιο Μακεδονίας-Θράκης
Εκπαιδευτικά προγράμματα
Δράσεις
Δραστηριότητες
ΑΡΧΕΙΟ
Ψηφιακή Βιβλιοθήκη
Σύνθετη Αναζήτηση
Πωλητήριο
Προγράμματα
Αφίσες
Αναμνηστικά - Είδη ένδυσης και αξεσουάρ
ΧΩΡΟΙ
Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Φουαγιέ Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών
Βασιλικό Θέατρο
Μονή Λαζαριστών - Σκηνή Σωκράτης Καραντινός
Μικρό Θέατρο Μονής Λαζαριστών
Θέατρο Δάσους
Θέατρο Γης
ΕΠΙΚΟΙΝΩΝΙΑ
Φόρμα Επικοινωνίας
Τηλέφωνα Επικοινωνίας
Προτάσεις Συνεργασίας
Συχνές ερωτήσεις
ΝΕΑ
Νέα
Δελτία Τύπου
Ανακοινώσεις - Διαγωνισμοί
Auditions
ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΤΕ
Χορηγίες
Loyalty Club
Συνεργαζόμενοι φορείς
in English
Νέα - Δελτία Τύπου
Αρχική
Νέα - Δελτία Τύπου
Η Πολυξένη Σπυροπούλου στο Πρώτο Πρόγραμμα (12/5/2021)
Την «
ΤΕΤΑΡΤΗ ΔΙΑΣΤΑΣΗ
» του
ΓΙΑΝΝΗ ΡΙΤΣΟΥ
, που στις 16.00΄΄ σήμερα το απόγευμα, κάνει διαδικτυακή πρεμιέρα από την
επίσημη ιστοσελίδα του ΚΘΒΕ
, σύστησε στη δημοσιογράφο
ΜΑΙΡΗ ΒΕΝΕΖΗ
και την Ραδιοφωνική εκπομπή του
Α’ Προγράμματος της Ελληνικής Ραδιοφωνίας
«ΜΠΛΕ ΣΑΝ ΠΟΡΤΟΚΑΛΙ», η
ΠΟΛΥΞΕΝΗ ΣΠΥΡΟΠΟΥΛΟΥ
, που υπογράφει την σκηνοθεσία της παράστασης και ενσαρκώνει τον ρόλο της Περσεφόνης.
Δείτε την παράσταση
-Η Τέταρτη Διάσταση απαρτίζεται από δεκαεφτά ποιήματα του Γιάννη Ρίτσου. Πόσοι εκ των μονολόγων αυτών συνθέτουν την παράστασή σας;
Στη συγκεκριμένη παράσταση, έχει γίνει δραματουργική επεξεργασία, με βάση συγκεκριμένους μονολόγους, που τελικά εμφανίζονται και ως ήρωες. Συναντούμε αποσπάσματα από τον μονόλογο Αγαμέμωνα, του Ορέστη, της Ιφιγένειας, της Ισμήνης, της Χρυσόθεμις, του Αίαντα, του Φιλοκτήτη όπου μιλάει ο Νεοπτόλεμος, της Φαίδρας, της Ελένης και της Περσεφόνης.
Δηλαδή, έχουμε δέκα πρόσωπα, δέκα αφηγήσεις, δέκα δραματικούς μονολόγους και αυτά τα δέκα πρόσωπα, αυτές οι μορφές, ενώνονται μέσα από κοινά χορικά και κοινό λόγο και κοινά τελετουργικά που πήραμε από τα κείμενα της «Σονάτας του σεληνόφωτος» και του μονολόγου «Όταν έρχεται ο ξένος
»
-Ο ποιητής, χρησιμοποιεί ως πρωταγωνιστές πρόσωπα, μέσα από τον Τρωικό Πόλεμο. Τί αναδεικνύει μέσα από την προβολή των ιστοριών τους;
Αυτό που συμβαίνει με τα κείμενα, και εμένα με στιγματίζει κάθε φορά που τα διαβάζω, είναι πως τα πρόσωπα αυτά, αφορούν έναν οικουμενικό πόλεμο, που δυστυχώς είναι παρόν κάθε στιγμή
Ο Γιάννης Ρίτσος, έχει τραβήξει απ’ τον τραγωδιακό μύθο κι όλο τον κύκλο του Τρωικού Πολέμου κι όχι μόνο, μορφές που ενώ τις θυμόμαστε ως ήρωες, τελικά έρχονται και μας αποκαλύπτουν την εντελώς αντιηρωική πλευρά τους. Κι αντίθετα, ήρωες που δεν τους θυμόμαστε καν, μιας και πέρασαν ως δευτεραγωνιστές κι όχι πρωταγωνιστές στο συλλογικό υποσυνείδητο (όπως η Ισμήνη ή η Χρυσόθεμης), εδώ διεκδικούν να πρωταγωνιστήσουν στη ζωή τους.
Εμείς, μέσα από αυτό διακρίναμε, πόσο οι ήρωες κι οι αντιήρωες αυτοί, είναι παρόντες μέσα στον καθένα από μας για την προδοσία, την μοναξιά, το πόνο που βιώσαν και βιώνουν και τελικά φανερώνουν την πληγή τους και ζητούν να ξαναγίνουν θνητοί μέσα από τη θύμησή μας και το όνειρό μας διεκδικούν το βίωμα και την ελευθερία τους. Ένας αγώνας για ελευθερία είναι οι αφηγήσεις αυτές.
-Ποια είναι η τέταρτη διάσταση για τον Ρίτσο;
Αυτό είναι κάτι που το μελετήσαμε πάρα πολύ. Έχουν γραφεί πολλά. Ο ίδιος ο ποιητής, το αφήνει πολύ ανοιχτό. Παρατηρήσαμε ότι σε όλες τις αφηγήσεις, οι ήρωες βρίσκονται κάπου ενδιάμεσές ώρες όχι δυστοπικές, αλλά άωρες, άχρονες…
Είναι αυτό το «ενδιάμεσα» η Τέταρτη Διάσταση. Ενδιάμεσα στη ζωή και τον θάνατο, τον μύθο και την αλήθεια, το όνειρο και πραγματικότητα. Αυτό το «ανάμεσα» λοιπόν δουλέψαμε και εμείς ως ομάδα. Αυτός ο ενδιάμεσος χώρος είναι που όλα κι όλοι μας ενεργοποιούμαστε. Οι φόβοι μας, οι προδοσίες, οι πόθοι μας… είναι εκεί. Είναι ο χώρος της τέταρτης διάστασης, που ενώνεται το φυσικό με το υπερφυσικό, δηλαδή το πνεύμα με το σώμα. Και νομίζω ότι εκεί, σ’ αυτή τη διάσταση ο ποιητής αποκαλύπτει τον άνθρωπο, με το άλφα κεφαλαίο. Την φθορά και τον αγώνα του…
-Τα γεγονότα εκτυλίσσονται πάντα νύχτα και η μόνη πηγή φωτός είναι η σελήνη. Το φεγγάρι, αλλοιώνει τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε την πραγματικότητα;
Αυτή είναι πολύ ενδιαφέρουσα πολύ ερώτηση.
Νομίζω ότι η σελήνη λειτουργεί ως αρχετυπικό σύμβολο σε όλους τους πολιτισμούς, μέσα από όλους τους αιώνες. Η σελήνη λειτουργούσε πάντα σαν ένας μεγάλος καθρέφτης, σαν ένας μεγεθυντικός φακός, που με κάποιο τρόπο μας αντικατοπτρίζει και βγάζει στην επιφάνεια όλα όσα διστάζουμε να αποκαλύψουμε και στο φως της μέρας.
Μέσα από το πρίσμα του φωτός της, οι ήρωες
μας απογυμνώνονται, και προσφέρονται, θυσιάζονται στα μάτια των θεατών και τελικά και στα μάτια ο ένας του άλλου.
-Ο ρόλος της Περσεφόνης που υποδύεστε παράλληλα με τον ρόλο της σκηνοθεσίας? Γιατί επιλέξατε να ερμηνεύσετε αυτό τον μονόλογο;
Η Περσεφόνη, μέσα στην παράστασή μας, εμψυχώνει έναν ρόλο, αντίστοιχο με τον ρόλο που με οδήγησε και μένα σ’ αυτή την εμπλοκή της παράστασης, τον ρόλο σκηνοθέτριας.
Η Περσεφόνη είναι ένα πλάσμα που κινείται μεταξύ στον Άνω και Κάτω κόσμου, ανάμεσα σε ζωή και θάνατο. Θυμόμαστε πως βάση του μύθου, περνά το μισό χρόνο με τη μητέρα της και τον άλλο μισό με τον εραστή της τον βασιλιά του Άδη.
Σε ένα από αυτά τα ταξίδια της σταματάει. Θα έλεγα ότι παίρνει μια προσωπική παύση σ’ αυτό το αέναο πέρασμα. Παίρνει μιαν ανάσα προσωπική, δική της για να αφηγηθεί και να αποκαλύψει, ότι τελικά το πέρασμα στο σκοτάδι, ήταν δική της επιλογή, και πως δεν ήταν φερέφωνο και θύμα απαγωγής. Γι’ αυτό και διεκδικεί να κόψει τον ομφάλιο λώρο και απ’ τη μάνα, και να ξαναγυρίσει στα σκοτάδια αποκάλυψης και της λύτρωσης που η ίδια διάλεξε.
Σ’ αυτό το δρόμο η Περσεφόνη, καθώς περνάει από τον Κάτω Κόσμο προς τον κόσμο του ονείρου, στο οποίο θα την δούμε, συμπαρασύρει μαζί της και τις άλλες μορφές… η Περσεφόνη αποκαλύπτει μαζί και τους συντρόφους της από τον άλλο κόσμο που είναι ο Αγαμέμνων η Φαίδρα κι όλοι οι ήρωες που θα δούμε στην παράσταση. Θα λέγαμε ότι έχει τον ρόλο της βασικής τελετουργού σε ένα ομαδικό τελετουργικό, μέσα από αυτή τη διαδρομή που ξέρει να κάνει, γιατί την κάνει πάντα. Είναι το αέναο ταξίδι της.
-Πολύ ενδιαφέρουσα σκηνοθετική προσέγγιση…
Σας ευχαριστούμε πολύ!
-Όλοι οι ήρωες πάσχουν από μοναξιά και υποτονικότητα. Με τους περιορισμούς που έχουμε βιώσει όλοι λόγω της πανδημίας, όσα αφηγούνται θα δώσουν την δυνατότητα στους θεατές να ταυτιστούν ενδεχομένως μαζί τους;
Ναι αυτό οραματιζόμαστε, αυτό ονειρευτήκαμε μέσα από αυτή τη δουλειά. Ξεκινήσαμε διαδικτυακά τις πρόβες ενώ ήταν να γίνουν διαζώσης
-(…) αυτή ήταν η επόμενη ερώτηση για τις δυσκολίες που αντιμετωπίσατε…
Αυτά όλα κινούνται στο ίδιο τοπίο. Αυτές ήταν οι δυσκολίες… Κινηθήκαμε μέσα από πολλούς δρόμους που κατέληξαν λυτρωτικοί. Προγραμματισμένο ήταν να κάνουμε πρόβες κανονικά. Εν αρχή γίναν διαδικτυακά, μετά τηρώντας όλα τα απαιτητά υγειονομικά πρωτόκολλα, κάνοντας covid test, βρεθήκαμε διαζώσης στις πρόβες, ώσπου έγινε η παράσταση και βιντεοσκοπήθηκε για να ανεβεί αρχικά διαδικτυακά και αργότερα ζωντανά. Μέσα αυτό κι εμείς οι ηθοποιοί, που καλούμαστε πάντα να επαληθεύουμε το παρόν, τη στιγμή, ήρθαμε αντιμέτωποι με την απόσταση.
Επικοινωνούσα σκηνοθετώντας συναδέρφους μέσα από μια οθόνη.
Αυτό νομίζω, μεγέθυνε την ανάγκη μας να αγγίξουμε ο ένας τον άλλο.. . τελικά, όλο αυτό έγινε κραυγή. Βρεθήκαμε απόλυτα απογυμνωμένοι σε μια τεράστια ανάγκη απόγνωσης του να ενώσουμε το πεπρωμένο, τη μοίρα μας και όλοι μαζί να οδηγηθούμε σε μια άγρια λησμονημένη και αθώα συνάμα ελευθερία, δηλαδή αυτή την αθωότητα που νοσταλγούσαμε ως παιδιά…
Όπως λέει ο Ρίτσος «θυμάμαι, όταν ήμουν παιδί». Και επανέρχεται συνέχεια σε αυτό.
Μέσα απ’ αυτή τη δουλειά, θα θέλαμε πολύ, όπως επενδύσαμε ενεργειακά και βιωματικά και μεις στο λόγο του Ρίτσου, να μπούμε βαθιά στην καρδιά και του θεατή που θα μας βλέπει μόνος στο σπίτι. Να μπούμε στη ψυχή του και το στομάχι του και να τον συνταράξουμε., γιατί, πραγματικά, νομίζω ότι το συναίσθημα είναι αυτό που έχει πληγεί περισσότερο απ’ όλα.
-Είναι τα πρόσωπα του Ρίτσου που ενώνονται στην Τέταρτη Διάσταση…;
Είναι απίστευτο κι όμως γίνεται. Είναι εντυπωσιακό κι αλήθεια ήταν σαν κάθε φορά να λύνουμε περίπλοκους ανθρωπολογικούς γρίφους, όπως ας πούμε τον γρίφο της Σφήγκας . Παμπάλαιους γρίφους που τους βλέπεις να επαληθεύονται . Αναγνωρίζαμε στα πρόσωπα αυτά ενώ αλλάζαν φύλο, εποχές, χρώμα, προσεγγίσεις, ηλικίες, σημεία, πως παρ’ όλ’ αυτά, ήταν ο καθένας από μας … Ο καθένας μας συνάντησε τον εαυτό του. Εγώ με βλέπω μέσα σε όλους αυτούς τους ήρωες – αντιήρωες κι αντίστοιχα κι οι συνάδερφοι ανακάλυψαν κομμάτια του εαυτού τους.
-Στην παράσταση υπάρχει και πρωτότυπη μουσική. Υπάρχει και μουσικός στη σκηνή;
Όχι δεν υπάρχει ζωντανή ερμηνεία από σκηνής. Η μουσική σύνθεση έγινε από τον εξαιρετικό συνθέτη Στέλιο Ντάρα, Η πρωτότυπη σύνθεση, έγινε ταυτόχρονα με τις πρόβες μας. Συνεργαστήκαμε με τον συνθέτη πάνω στην διαδικασία της δημιουργίας, την ώρα της επινόησης της παράστασης. Η μουσική λειτουργεί και ως σκηνογραφία επειδή βρισκόμαστε σε ένα μεταβατικό μεταφυσικό τοπίο, ανάμεσα σε φως και σκοτάδι, που μοιάζει όνειρο. Σαν να βγαίνει απ’ την ψυχή, σαν να ακούγεται απ’ το υποσυνείδητο και παράλληλα λειτουργεί ζωντανεύοντας μιαν ατμόσφαιρα μαζί με το εξαίρετο σκηνικό μας και την όλη πυκνότητα που δημιουργείται απ’ τα σώματα των ηθοποιών.
-Θα πάρει τον δρόμο αργότερα όταν οι συνθήκες το επιτρέψουν, για κανονικό ανέβασμα μετά τις προβολές;
Εμείς αυτό θέλουμε, και αυτή είναι κι η αποστολή του θεάτρου, να συντελείται διαζώσης. Θα εξαρτηθεί όμως από την πορεία της πανδημίας, από την οργάνωση του ΚΘΒΕ, και τις συνθήκες που θα επικρατήσουν. Προς το παρόν ο προγραμματισμός μιλά για ανέβασμά της τον Σεπτέμβρη σε ανοιχτές αίθουσες με κοινό.
Περισσότερα
Επιστροφή