Νεφέλη Ανθοπούλου: Ήταν μια αποκάλυψη ο Κάλβος, γιατί δεν γνωρίζαμε αρκετά για το έργο του, εκτός απ’ το «θέλει αρετή και τόλμη η ελευθερία»! Και σε μας αποκαλύφθηκε με τη δουλειά αυτή, το πόσο εκρηκτικός είναι, πόσο συμπυκνωμένος και γεμάτος ενέργεια. Τεράστια εντύπωση μου έκανε σε σημεία του όπως όταν σημειώνει:
«Βράχοι υψηλοί, διαβόητοι, βουνά του τετραχώρου, από σας καταβαίνουσι πολλοί και δυνατοί αδάμαστοι άνδρες», όταν αναφέρεται στο φρόνημα και την ανδρεία των Σουλιωτών.
Πιστεύω με τη χρήση της λέξης «τετραχώρου», κάνει αναφορά στην τέταρτη διάσταση. Όμως, η τέταρτη διάσταση, που είναι ο χρόνος, ανακαλύφθηκε μετά το 1900 απ’ τον Αϊνστάιν και στην ουσία στο μυαλό των ανθρώπων μπήκε μετά το 2000 όταν με τη χρήση του τηλεσκόπιου αντιληφθήκαμε ότι όσο μακρύτερα κοιτούμε τόσο πιο παλιά βλέπουμε. Και είναι μια σύλληψη απίστευτη αυτή. Αν λοιπόν υποθετικά τον συναντούσα αυτό θα τον ρώταγα. Να μου διευκρινίσει τι εννοεί λέγοντας τετραχώρος.
Και σε ένα άλλο σημείο του έργου του, αναδύεται ο φοβερός υπερρεαλισμός του, που ομοίως, δεν είχε ανακαλυφθεί όταν έγραφε ο Κάλβος:
«Διαπρεπή οι αθάνατοι, έδωσαν των ανθρώπων και ατίμητα δώρα Αγάπην Αρετήν Εύσπλαχνον στηθος. Αλλά και φρενών πτέρωμα. Όπως όταν η τύχη εις τα κρυμνά του βίου της αμάξης πλαγίνα την ορμήν φέρειν…»
Που πάει να πει, ότι έδωσαν οι Θεοί στους ανθρώπους τα συναισθήματα και φτερά στο νου τους, ώστε όποτε κι αν πάει να ξεφύγει, όπως η άμαξα όταν εξοκείλει του δρόμου της, βγάζει φτερά και πετάει, έτσι κι ο νους όταν βυθίζεται φτερώνει για να διέλθει της δύσκολης συνθήκης που αντιμετωπίζει. Στον υπερρεαλισμό αυτό συμβαίνει: πραγματεύεσαι το απτό και του δίνεις υπερβατική διάσταση.
Μετά μεγεθύνει τις λέξεις για να υμνήσει να τρανώσει με τα παραπάνω φωνήεντα εμφατικά τη σημασία τους… Λέει λόγου χάρη: βροντάουσιν…. Πετάουν…
-Γιατί να έρθω να δω την παράστασή σας, είτε διαδικτυακά τώρα, ή διαζώσης όταν θα είναι επιτρεπτό; Γιατί ο τρόπος που γράφει ο Κάλβος, κι ο τρόπος που έγινε η παράσταση, απεικονίζουν το πνεύμα των επαναστάσεων. Που τί είναι; είναι μια αρχή για κάτι. Δεν είναι ποτέ η τελική μάχη. Συνήθως δε, η πρώτη μάχη πάντα χάνεται. Όμως είναι η αρχή για την τελική νίκη. Η αναταραχή που δημιουργεί η επανάσταση, διαχρονικά και διαπλανητικά. Ας θυμηθούμε τόσο την Γαλλική όσο και την Ιταλική Επανάσταση που έλαβαν χώρα χρονικά κοντά στη δική μας. Και σήμερα έχουμε ανάγκη από επαναστάτες κι αντάρτες, να αμφισβητούν, να μάχονται, να γράφουν, να εγείρουν. Γι’ αυτό ο Κάλβος γράφει, παρ’ όλο που είναι μακριά απ’ το πεδίο των μαχών.
-Ανάγκη από επαναστάτες έχουμε, από ιδέες έχουμε; Νομίζω ότι το ιδεολόγημα που μας λείπει σήμερα, είναι η σκέψη προς τον πλησίον. Η συλλογικότητα! Να κατανοήσουμε ότι αν όλοι είναι γύρω μας καλά είμαστε κι εμείς καλά. Αυτό το είχε αντιληφθεί ο Κάλβος από το 1800. Την αγάπη του ενός προς τον άλλον… Και την αρετή ως ζητούμενο.
-Με ποια επίθετα θα μου τον σύστηνες τον Κάλβο; Ακέραιος, αποφασισμένος, ανεπηρέαστος, γενναίος, επίμονος και εκρηκτικός. -Παράλληλα μας μυεί στον κόσμο του έρωτα απ’ τη μια, αλλά και της απώλειας για τη μάνα του που έχασε στα μικράτα του.. Κι εκεί στέκει γενναίος και τολμηρός. Δε διστάζει να ξετυλίξει, να βγάλει τον πόνο για την μητέρα που έχασε μικρός. Για τον έρωτά του επίσης δεν μιλάει μόνο, πράττει. Αλλά δίχως αυτά ως χαρακτηριστικά γνωρίσματα, δεν θα μπορούσε να είναι σπουδαίος. Σαν εικόνα θα ήταν δισδιάστατος, θα έλειπε το πάθος, η αγάπη, έντονα συναισθήματα, ακόμη και το μίσος, που ο Κάλβος έντονα το διοχετεύει όταν καταφέρεται εναντίον πραγμάτων, ανθρώπων και καταστάσεων.
ΑΝΔΡΕΑΣ ΚΑΛΒΟΣ ΑΓΕΛΑΣΤΟ ΤΕΚΝΟ ΠΟΛΥΤΕΚΝΟΥ ΘΕΑΣ ΔΙΑΔΙΚΤΥΑΚΗ ΠΡΟΒΟΛΗ ΠΡΟΣΕΧΩΣ ΑΠ ΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΚΘΒΕ