Με τη βοήθεια της Ιωάννας Δεμερτζίδου επιχειρούμε να συνδεθούμε με την ΜΑΡΤΙΡΙΟ. Από του Φουαγιέ της Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών σε λίγο καιρό θα κουβαλήσει μαζί με τις αδερφές τη μητέρα τη γιαγιά και τις δύο υπηρέτριες το ΣΠΙΤΙ ΤΗΣ ΜΠΕΡΝΑΡΝΤΑ ΑΛΜΠΑ στα σπίτια μας καθώς η συνθήκη επιβάλλει διαδικτυακή προβολή του έργου. Μετάφραση: Νίκος Γκάτσος Σκηνοθεσία/προσαρμογή κειμένου/μουσική επιμέλεια: Εύη Σαρμή Σκηνικά - κοστούμια: Αλέξανδρος Πιεχόβιακ Μουσική: Κωστίκα Τσολάκου Επιμέλεια κίνησης/χορογραφία: Ιωάννα Δεμερτζίδου Φωτισμοί: Άρης Βακός Μουσική Διδασκαλία: Χρύσα Τουμανίδου Επιμέλεια σκηνικού και φροντιστηριακού υλικού: Άννα Μαρία Βάσιακ Βοηθός σκηνοθέτη/κινησιολόγου: Μάρα Μαλγαρινού Οργάνωση παραγωγής: Αθανασία Ανδρώνη
Ιωάννα Δεμερτζίδου: Στους χαρακτήρες του Λόρκα οι μορφές είναι διττές…
Ενώ μιλάμε για κοπέλες ενήλικες ή και πολύ παραπάνω, συμπεριφέρονται σαν παιδιά. Και η Μαρτύριο που υποδύομαι είναι 25χρονη κι όμως… είναι η επιτομή μια παρότρυνσης που λέει «να νιώθεις παιδί και να συμπεριφέρεσαι ως γυναίκα».
Όταν πρωτοδιάβασα το έργο, πέρασα στην ανάγνωση του ρόλου βάση της ηλικίας της εν αρχή. Λέω, είναι 25 ετών, κουβαλώντας το μυαλό των 30 δικών μου χρόνων. Στη πρόβα, με τους ισχυρούς κανόνες που έχουμε θέσει για το σπίτι και τα μέλη της οικογένειας, παρατήρησα ότι δεν γίνεται να σταθεί στην πλευρά των εικοσιπεντάχρονων η Μαρτίριο. Άρα κουβαλά ένα άλλο σύμπαν, ένα σύμπλεγμα με ρίζα παιδική κατ’ εμέν. Γιατί πως αλλιώς θα εμφάνιζε ταυτόχρονα παιδικότητα και ωριμότητα. Μετά σκεφτόμουν πως η ίδια δρούσα στα 25 όταν φοιτώντας σε μια σχολή, που εκ των πραγμάτων σε κάνει ιδρυματοποιημένο, είχα ενηλικιωθεί και αυτοεπιβάλλονταν να αποχαιρετώ κάποιες παιδικότητες στη συμπεριφορά; -Τι χαρακτήρας είναι; Ιωάννα Δεμερτζίδου: Δεν ξέρω αν συνοψίζονται τα στοιχεία του χαρακτήρα της Μαρτίριο. Σίγουρα αισθάνομαι πως έχει μια σκοτεινιά, που είναι πυρηνική, βαθιά σκοτεινιά. Σε συνδυασμό με μια εξυπνάδα και την ευστροφία της και μια ξεχωριστή ωριμότητα απ’ τα άλλα κορίτσια του σπιτιού. Θεωρώ ότι έχει μια δική της συνείδηση σε σχέση με το τί συμβαίνει εντός οικίας και τι θα’ θελε στ’ αλήθεια να ζήσει. Κι έρχεται πολύ εύκολα εξ’ αιτίας αυτής της συνειδητότητας η αποδοχή ανάμεσα στου τι χάνει και τι κερδίζει. Χάνει μια ελευθερία κι έναν έρωτα. Είναι εγκλωβισμένη, συχνά τόσο πολύ, που δε βρίσκει την παρέα ακόμη και μέσα στο σπίτι. Είναι εύκολος χαρακτήρας, η πειθαρχία της είναι οφθαλμοφανής, όμως, υπάρχει μαζί το στοιχείο της σκοτεινιάς και της αντίδρασης και σε σημεία γίνεται επιθετική μ’ έναν περίεργο τρόπο.
-Την συναντάς κατά πρόσωπο… (υποθετικά). Τι της λες; Ιωάννα Δεμερτζίδου: Θα της έλεγα να ανοίξει την πόρτα και να σηκωθεί να φύγει. Να βρει τη δύναμη. Δεν θα είναι μόνη της έξω απ’ την πόρτα αυτή. Θα βρει το δρόμο και θα είναι πολύ ωραία. Χαλάλισε πολλά όμορφα χρόνια της εκεί μέσα… καιρός να βγει στο φως αναζητώντας τα επόμενα! Σύνταξη - Επιμέλεια: Χρύσα Σάμου