Μπορεί να μην απογειώνεται, μπορεί και να φιλοδοξεί περισσότερα από όσα εντέλει πετυχαίνει, οπωσδήποτε όμως ο “Λιρ” του Στάθη Λιβαθινού είναι παράσταση αξιοθέατη. Όχι τόσο για την εκσυγχρονιστική, ροκ αισθητική και τα ευρήματά της, όσο για το σύστημά της, για τη συνοχή της, αλλά και για τη σαφήνεια της άποψης, στοιχεία που αποκαλύπτουν θεατροθεωρία γερή και σκηνοθετικό φρόνημα αποφασισμένο...