...Παρακολουθώντας την παράσταση της «Κωμωδίας» που σκηνοθέτησε για το ΚΘΒΕ ο Γιώργος Ρεμούνδος, ο θεατής αναρωτιέται αυθόρμητα ποια ακριβώς είναι η θέση του Καμπανέλλη στο πλαίσιο της σκηνοθετικής σύλληψης, ή μάλλον αν αυτό που εκτυλίσσεται επί σκηνής είναι Καμπανέλλης ή κάποιο λονδρέζικο μιούζικαλ, από εκείνα στα οποία το εκάστοτε κείμενο λειτουργεί απλώς ως πρόσχημα για ένα μουσικοχορευτικό υπερθέαμα. Μειωμένη σημασία έχουν σε αυτές τις περιπτώσεις η πλοκή ή οι ποιότητες της γραφής, αφού ό,τι προέχει είναι να χαλαρώσουν οι σφιγμένες διαθέσεις, να ψυχαγωγηθεί ο θεατής ευφρόσυνα και ανώδυνα, να ταϊστούν οι αισθήσεις μέσα στη σπάταλη λάμψη της σκηνικής φαντασμαγορίας...