Βασικά πρόσωπα της ιστορίας είναι δύο μεσόκοπες αδερφές, οι οποίες στα νιάτα τους διεκδίκησαν τον ίδιο άντρα. Η πιο αδίσταχτη κατάφερε να τον κερδίσει, χρησιμοποιώντας το πρόσχημα της πρώιμης εγκυμοσύνης, ενώ η άλλη έμεινε γεροντοκόρη. Το αρσενικό 'μήλο της έριδος' αποδεικνύεται κακός σύζυγος και αδιάφορος οικογενειάρχης και οι δυο κόρες, καθώς ενηλικιώνονται, μπαίνουν στον ίδιο κύκλο εξάρτησης και καταπίεσης που βρέθηκαν πριν απ' αυτές η μάνα και η θεία τους. Η μια θα συνδεθεί με έναν παντρεμένο, θα μείνει έγκυος και θα αναγκαστεί να κάνει έκτρωση, ενώ η άλλη θα υποχρεωθεί να παντρευτεί τον εραστή της μάνας της, εικοσιπέντε χρόνια μεγαλύτερό της, που της προξενεί απέχθεια. Το έργο σκιαγραφεί το ψυχικό αδιέξοδο της γυναίκας στα μικροαστικά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας και επισημαίνει τους μηχανισμούς εξάρτησης και καταπίεσης της γυναίκας στα πλαίσια της εγχώριας οικογενειακής ζωής.