Το δράμα του Ευριπίδη ξετυλίγεται σ' ένα τοπίο ολέθρου, κάτω από τα ερειπωμένα τείχη της Τροίας και δίνει μια εικόνα των συντριμμένων αμάχων γυναικών. Κεντρικό πρόσωπο η Εκάβη, τριγυρισμένη από όσες κόρες της έχουν απομείνει, την Κασσάνδρα, την Ανδρομάχη και τις σκλάβες Τρωαδίτισσες που συνθέτουν το χορό. Ο ποιητής καταδικάζει τις βαρβαρότητες, τις σφαγές και τους βιασμούς του λαού της Τροίας από τους Έλληνες εισβολείς, που έγιναν για την απιστία μιας γυναίκας, της Ελένης, και για την ικανοποίηση του απατημένου συζύγου, του Μενέλαου. Οι οδυρμοί της Εκάβης, γυναίκας που είδε τα αγόρια της να σκοτώνονται, τις κόρες της να θυσιάζονται, την Τροία να καίγεται και τον Πρίαμο να χάνεται μέσα στην αλληλοσφαγή, συγκλονίζουν. Ξαπλωμένη στη γη, ανάμεσα στις Τρωαδίτισσες, δέχεται τη μοίρα της, έτσι όπως πρέπει σε μια υπερήφανη βασίλισσα.