Νόθο παιδί του Θησέα από την Αμαζόνα, ο Ιππόλυτος δίνεται με όλη του την ψυχή στη λατρεία της Άρτεμης, τη θεά της αγνότητας. Όμως η Αφροδίτη, θεά του έρωτα, δεν ανέχεται αυτή την προτίμηση και γεννά στην καρδιά της Φαίδρας, της γυναίκας του Θησέα, ένα παράφορο ερωτικό πάθος για τον Ιππόλυτο. Ενώ η Φαίδρα βασανίζεται από το παράνομο αίσθημα, η Τροφός, γυρεύοντας να βρει διέξοδο για την κυρά της, φανερώνει το μυστικό στο αγνό παλικάρι. Εκείνος εξεγείρεται και απευθύνει λόγια σκληρά στη Φαίδρα, ντροπιάζοντάς την για το παράλογο πάθος της. Τότε εκείνη αυτοκτονεί και αφήνει ένα γράμμα, με το οποίο κατηγορεί τον Ιππόλυτο ότι τόλμησε να ασελγήσει πάνω της. Ο Θησέας, πληγωμένος βαθιά για το θάνατο της γυναίκας του, εξαγριώνεται με την υποτιθέμενη ανίερη πράξη του γιου του και ζητά απ' τον Ποσειδώνα να τον τιμωρήσει σκληρά. Ο Θεός της θάλασσας, με ένα άγριο τέρας που το ξεβράζει τεράστιο κύμα, συντρίβει πάνω στο άρμα του τον Ιππόλυτο, που τον φέρνουν ετοιμοθάνατο οι φίλοι του μπροστά στον πατέρα του. Τότε έρχεται η θεά Άρτεμις για να διακηρύξει την αθωότητα και την ηθική ακεραιότητα του αγοριού, να τον δικαιώσει στα μάτια του πατέρα του και ν' αποκαλύψει τη δολοπλοκία της Αφροδίτης, που έριξε ένα σπίτι στη δυστυχία.