Γεννήθηκε στη Δράμα, το 1945. Το 1960 εγκαταστάθηκε με την οικογένειά του στην Αθήνα, όπου τελείωσε το γυμνάσιο και σπούδασε φιλολογία. Υπηρέτησε τη στρατιωτική του θητεία στο ναυτικό (1968-1970). Συνέχισε τις φιλολογικές του σπουδές στα πανεπιστήμια της Ρώμης (1970-72), του Έσσεξ (1972-73) και του Καίμπριτζ (1974-79). Από το 1980 ως το 1991 δίδαξε νεοελληνική φιλολογία ως ειδικός επιστήμονας, ως επίκουρος καθηγητής και ως αναπληρωτής καθηγητής στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Κρήτης. Από το 1992 είναι καθηγητής της Θεωρίας και Κριτικής της Λογοτεχνίας στο Τμήμα Θεατρικών Σπουδών του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το ποιητικό έργο του περιλαμβάνει τα βιβλία Πεδίον Aρεως (Διογένης 1974, Γνώση 1982), Βιογραφία (Κέδρος 1976), Τα γόνατα της Ρωξάνης (Κέδρος 1981), Περιπλάνηση ενός μη ταξιδιώτη (Κέδρος 1986), Η πτώση του ιπτάμενου (Στιγμή 1989), Βάρβαρες ωδές (Κέδρος 1992), Η πτώση του ιπτάμενου β' (Παρουσία 1997), Σκοτεινές μπαλλάντες και άλλα ποιήματα (Κέδρος 2001), Στέφανος (Κέδρος 2004 Κρατικό Βραβείο Ποίησης). Έχει δημοσιεύσει τα πεζά Η συντεχνία (Κέδρος 1976, Στιγμή 1987) και Ο λαβύρινθος της σιωπής (Κέδρος 1982), ενώ έχει συγγράψει δοκίμια και μελέτες, όπως Ο ποιητής και ο χορευτής (Κέδρος 1979), Η εσθήτα της θεάς (Στιγμή 1988), Ποίηση και μετάφραση (Στιγμή 1989), Η ειρωνική γλώσσα (Στιγμή 1994), Σημειώσεις από το τέλος του αιώνα (Κέδρος 1999), Μεταμοντερνισμός και λογοτεχνία (Πόλις 2002), Η παραμόρφωση του Καρυωτάκη (Ίνδικτος 2005). Το 2005 βραβεύθηκε με το Κρατικό Βραβείο Ποίησης για την ποιητική συλλογή του Στέφανος.