Συντελεστές

1860 Στις 17 Ιανουαρίου γεννιέται ο Αντόν Παύλοβιτς Τσέχωφ στην κωμόπολη Ταγκανρόγκ, στις ακτές της Αζοφικής Θάλασσας. Τρίτος από τα έξι παιδιά του μικροεμπόρου Πάβελ Εγκόροβιτς Τσέχωφ και της Ευγενίας Γιακόβλεβνα.
1867–1868 Φοιτά στο ελληνικό σχολείο για έναν χρόνο, με δάσκαλο τον Νικόλαο Βουτσινά και συνεχίζει τις σπουδές του στο Ρωσικό Γυμνάσιο του Ταγκανρόγκ, δουλεύοντας παράλληλα στο μαγαζί του πατέρα του.
1876 Ο πατέρας του, μετά από οικονομική καταστροφή, καταφεύγει στη Μόσχα μαζί με την οικογένειά του. Ο Τσέχωφ παραμένει στο Ταγκανρόγκ για να τελειώσει το σχολείο.
1879 Τελειώνοντας το γυμνάσιο μετακομίζει κι αυτός στη Μόσχα και εγγράφεται στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Μόσχας.
1880 Τα πρώτα του έργα αρχίζουν να δημοσιεύονται σε χιουμοριστικά περιοδικά, με το ψευδώνυμο Αντόσια Τσεχοντέ, Ο άνθρωπος χωρίς σπλήνα, Γιατρός χωρίς ασθενείς, Δον Αντόνιο κλπ. Πιθανότατα τη χρονιά αυτή γράφει ένα τετράπρακτο δράμα, που βρέ- θηκε άτιτλο, και θα δημοσιευτεί με τον τίτλο Πλατόνωφ.
1884 Τελειώνει την Ιατρική και αρχίζει να εργάζεται ως γιατρός στο αγροτικό νοσοκομείο του Τσίκινο στο Βοσκρεσένσκ. Παράλληλα κυκλοφορεί η πρώτη συλλογή διηγημάτων του με τίτλο Τα παραμύθια της Μελπομένης. Εμφανίζονται τα πρώτα συμπτώματα της φυματίωσης.
1885 Γράφει τη «δραματική σπουδή» Στη δημοσιά που απαγορεύτηκε από τη λογοκρισία και τυπώθηκε μετά τον θάνατό του.
1886 Αρχίζει τη συνεργασία του με την εφημερίδα Νόβογιε Βρέμια [Νέοι Καιροί ] της Πετρούπολης του Αλεξέι Σουβόριν, ο οποίος θα γίνει εκδότης του και ένας από τους στενότερους φίλους του. Στην εφημερίδα αυτή δημοσιεύεται το διήγημα Παννυχίδα, με την υπογραφή Αντόν Τσέχωφ. Κυκλοφορεί η δεύτερη συλλογή διηγημάτων του, Τα ποικιλόχρωμα διηγήματα, όπου περιλαμβάνεται και ο σατιρικός μονόλογος Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού [πρώτη γραφή].
1887 Δημοσιεύεται το μονόπρακτο Το κύκνειο άσμα. Ολοκληρώνει το τετράπρακτο θεατρικό έργο Ιβάνωφ, το οποίο παίζεται για πρώτη φορά στις 19 Νοεμβρίου στο θέατρο Κορχ, στη Μόσχα, χωρίς επιτυχία.
1888 Πρεμιέρα της μονόπρακτης κωμωδίας Η αρκούδα στο θέατρο Κορχ. Θερμή υποδοχή της νουβέλας του Η στέπα. Του απονέμεται το βραβείο Πούσκιν για τη συλλογή διηγημάτων Το σούρουπο.
1889 Μεγάλη επιτυχία του Ιβάνωφ, ύστερα από ριζικές αλλαγές, στο θέατρο Αλεξάντρισκι της Πετρούπολης. Δημοσιεύεται η μονόπρακτη κωμωδία Πρόταση γάμου. Στο θέατρο της Μ. Αμπράνοβα της Μόσχας ανεβαίνει το έργο Το στοιχειό του δάσους [προσχέδιο του Θείου Βάνια] που επικρίθηκε βίαια. Την ίδια χρονιά πεθαίνει ο αδελφός του Νικολάι από φυματίωση.
1890 Παίζεται η μονόπρακτη κωμωδία Ο γάμος. Ξεκινά ένα μεγάλο ταξίδι στο νησί Σαχαλίνη του Β. Ειρηνικού δια μέσου της Σιβηρίας, προκειμένου να μελετήσει τις απάνθρωπες συνθήκες διαβίωσης των κρα- τουμένων. Τα αποτελέσματα της έρευνάς του δημοσιεύονται το 1893 στο περιοδικό Ρούσκαγια Μισλ [Ρωσική σκέψη].
1891 Γράφει τη μονόπρακτη κωμωδία Η επέτειος.
1892 Μετακομίζει με την οικογένειά του σε ένα κτήμα στο Μελίχοβο, νότια της Μόσχας. Ώς γιατρός, αγωνίζεται για την καταπολέμηση της επιδημίας χολέρας που ξεσπά στην Κεντρική Ρωσία. Σταματά τη συνεργασία του με τη Νόβογιε Βρέμια.
1895 Κυκλοφορεί σε βιβλίο Η νήσος Σαχαλίνη. Ολοκληρώνει την τετράπρακτη «κωμωδία» –κατά τον ίδιο– Ο γλάρος.
1896 Καταστροφική πρεμιέρα του Γλάρου στο θέατρο Αλεξάντρινσκι της Πετρούπολης στις 17 Οκτωβρίου. Την ίδια χρονιά ολοκληρώνει τον Θείο Βάνια που αποτελεί ριζική αναθεώρηση του έργου Το στοιχειό του δάσους, που είχε παιχτεί το 1889.
1897 Κυκλοφορούν σε τόμο τα θεατρικά του έργα Η αρκούδα, Πρόταση γάμου, Ιβάνοφ, Ο γλάρος και Θείος Βάνιας. Σημειώνεται απότομη επιδείνωση της υγείας του και ο συγγραφέας νοσηλεύεται σε κλινική της Μόσχας. Έρχεται σε ρήξη με τον εκδότη και φίλο του, Σουβόριν.
1898 Ιδρύεται το Θέατρο Τέχνης της Μόσχας, όπου ανεβαίνει Ο γλάρος σε σκηνοθεσία Στανισλάφσκι και Νεμιρόβιτς Ντάντσενκο με τεράστια επιτυχία. Στις δοκιμές του έργου γνωρίζεται με την ηθοποιό Όλγα Λεονάρντοβνα Κνίπερ.
1899 Μετακομίζει με την οικογένειά του στη Γιάλτα και ξεκινά η φιλία του με τον Μαξίμ Γκόρκι. Πηγαίνει συχνά στη Μόσχα για να συναντά την Όλγα Κνίπερ. Στις 26 Οκτωβρίου παρουσιάζεται ο Θείος Βάνιας στο Θεάτρο Τέχνης. Η παράσταση αναγνωρίζεται ως ένας ακόμη θρίαμβος του Τσέχωφ.
1900 Εκλέγεται επίτιμο μέλος του Φιλολογικού Τμήματος της Ακαδημίας Επιστημών. Την ίδια χρονιά γράφει τις Τρεις αδελφές.
1901 Στις 11 [31] Ιανουαρίου γίνεται η πρεμιέρα του έργου Τρεις αδελφές από το Θέατρο Τέχνης. Την ίδια χρονιά παντρεύεται κρυφά στη Μόσχα την Όλγα Κνίπερ και πηγαίνουν μαζί στην περιοχή της Ουφά για να νοσηλευτεί ο συγγραφέας σε σανατόριο, έπειτα από την επιδείνωση της υγείας του.
1902 Παραιτείται από τον τίτλο του επίτιμου μέλους της Ακαδημίας σε ένδειξη διαμαρτυρίας, μετά την ακύρωση της εκλογής του Μ. Γκόρκι ως επίτιμου ακαδημαϊκού, ύστερα από επέμβαση του τσάρου Νικολάου Β ́. Νέο ανέβασμα και μεγάλη επιτυχία του Γλάρου στο θέατρο Αλεξάντρινσκι της Πετρούπολης.
1903 Περνά τον χειμώνα στη Μόσχα, έπειτα από συμβουλή των γιατρών. Ολοκληρώνει τον Βυσσινόκηπο και στέλνει το έργο στο Θέατρο Τέχνης. Στον τόμο με τα θεατρικά του έργα προστίθεται και ο κωμικός μονόλογος Οι βλαβερές συνέπειες του καπνού [τελική γραφή].
1904 Στις 17 Ιανουαρίου γίνεται η πρεμιέρα του Βυσσινόκηπου και αποθεώνεται από το κοινό. Στις 2 Ιουλίου αφήνει την τελευταία του πνοή, στη γερμανική λουτρόπολη του Μπαντενβάιλερ σε ηλικία 44 ετών, έπειτα από καρδιακή προσβολή. Η σωρός του μεταφέρεται και θάβεται στη Μόσχα στις 9 Ιουλίου, στο νεκροταφείο της μονής Νοβοντέβιτσι.