Το θεατρικό έργο διαπραγματεύεται μια ιστορία γνωστή στους Έλληνες του Πόντου, την κατασκευή ενός γεφυριού που θα ενώσει την περιοχή της Αρδάσσας με το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα. Ο Κωνσταντίνος πιστεύει ότι το χτίσιμο ενός γεφυριού που θα ενώσει την περιοχή της Άρδασσας με το μοναστήρι του Αγίου Γεωργίου Περιστερεώτα θα επιτρέψει την επικοινωνία ανάμεσα στους προσκυνητές και σ' όλο το χωριό. Για να χτίσει το γεφύρι, που κάθε νύχτα λέγεται ότι γκρεμίζουν τα δαιμόνια, θα συμβιβαστεί μαζί τους και θα υποκύψει στις απαιτήσεις του μάγου Χουλιαρά να θυσιάσει ό,τι πιο πολύτιμο έχει, την αγαπημένη του Κάλη. Μέσα από την περιπέτεια αυτή, ο αγνός και αθώος Κωνσταντίνος θα επαναστατήσει και θα τιμωρήσει αυτούς που τον χρησιμοποίησαν, αφυπνίζοντας ταυτόχρονα όλο το χωριό. Γραμμένο στο ιδίωμα Αργυρούπολης Ματσούκας του Πόντου το κείμενο χρησιμοποιεί αλληγορικά ένα γνωστό μύθο: το χτίσιμο του γεφυριού ταυτίζεται με την ανοικοδόμηση μιας νέας κοινωνίας που απαιτεί συνειδητοποιημένους ανθρώπους και στην οποία δεν υπάρχει κανενός είδους εκμετάλλευση.