Σπουδές: Νομικά. Εξέδωσε εννέα ποιητικές συλλογές: Εν φαντασία και λόγω (1975), Το ράμφος (1978), Αναπήρων πολέμου (1982), Ο θάνατος το στρώνει (1986), Πιάνο βυθού (1991), Ο κύριος Φογκ (1993), Άκυρο θαύμα (1996), Στα ξένα (2001), Πεταμένα λεφτά (2005), επίσης τη συγκεντρωτική έκδοση Ποιήματα 1975-1996 (Κέδρος). Επίσης μετέφρασε και εξέδωσε Αριστοφάνη, Μένανδρο, Μολιέρο, Μαριβώ, Ουίτμαν, Σαντράρ, Πρεβέρ, Μρόζεκ, Κάρινγκτον, Φερρέ, Μπρασένς, Ουάιλντ, καθώς και μια ανθολογία παλαιάς γαλλικής ποίησης. Από το 1976 γράφει κριτική θεάτρου (Τομές, Η λέξη, Καθημερινή). Αυτά και άλλα θεωρητικά κείμενα για το θέατρο συγκέντρωσε σε πέντε τόμους (Η κρίση του θεάτρου Α, Β, Γ, Σωσίβια λέμβος και Πλατεία θεάτρου). Το 1996 του απονεμήθηκε το Κρατικό Βραβείο Κριτικής-Δοκιμίου, το 2001 το βραβείο Καβάφη και το 2002 το βραβείο του περιοδικού Διαβάζω για την ποίηση. Ποιήματά του έχουν μεταφραστεί σε ξένες γλώσσες. Μεταφράσεις του της αττικής κωμωδίας έχουν παρουσιαστεί στην Επίδαυρο και σε άλλα αρχαία θέατρα.