Η ίδια σημειώνει για το έργο της:
«Η Ελίζα ανέβηκε για πρώτη φορά στις 25 Νοεμβρίου του 1989.
Ήταν μια μοναδική βραδιά. Τέτοιον θρίαμβο κανείς μας δεν είχε τολμήσει ούτε να τον ονειρευτεί.
Μεθυσμένη από τα μπράβο και τα χειροκροτήματα ξεκίνησα ν’ ανέβω κι εγώ τη σκηνή για τον καθιερωμένο χαιρετισμό. Αλλά τότε κατάλαβα ότι αυτό δεν ήταν τόσο εύκολο γιατί κούτσαινα φριχτά. Από την ταραχή και την αγωνία μου είχα φορέσει ένα ίσιο παπούτσι και ένα ψηλοτάκουνο. Ως εκείνη τη στιγμή δεν το είχα καταλάβει . Κι αυτό όμως ήταν άλλη μια λεπτομέρεια που δεν θα την ξεχνούσε όσα χρόνια κι αν περνούσαν.
Την Ελίζα την έχω ξαναδεί αρκετές φορές από τότε. Και κάθε φορά που την βλέπω χαίρομαι και συγκινούμαι. Και δεν σας κρύβω ότι καμαρώνω και λιγάκι.
Έτσι περιμένω με ανυπομονησία να την ξαναδώ στο ΚΘΒΕ.
Σας ευχαριστώ από τώρα για τη χαρά που θα μου δώσετε»