Ο μονόλογος είναι εμπνευσμένος από το καλλιτεχνικό περιβάλλον στο οποίο μεγάλωσε η Μελίνα Μποτέλλη, τα εφηβικά της χρόνια, τις ακροάσεις, τον κόσμο της όπερας, το θέατρο, την τηλεόραση, το χορό και τη μουσική…. Η παράσταση «Δυο γυμνά άσπρα χέρια» μιλάει για τη μητρότητα και την τέχνη που δεν γνωρίζει σύνορα… Αποτελεί αφιέρωμα στους δασκάλους της όλων των τεχνών, αλλά κυρίως στους ηθοποιούς του Εθνικού Θεάτρου και του Θεάτρου Τέχνης, που έφεραν με τις ξεχωριστές φωνές τους στα σπίτια των Ελλήνων το μεγάλο διεθνές θεατρικό ρεπερτόριο, μέσω του ραδιοφώνου του ΕΙΡ και Ελληνικής Ραδιοφωνίας, πριν από την εισβολή της τηλεόρασης και της εικόνας. Του ραδιοφώνου, που έκανε τη φαντασία των ακροατών να ταξιδεύει, να δημιουργεί εικόνες και πρόσωπα.