Ένα ολοκαίνουριο θεατρικό έργο για το ΚΘΒΕ στην Μονή Λαζαριστών και ο Γρηγόρης Μήτας έδωσε συνέντευξη στην Ελένη Κουρτίδου και την εκπομπή «Ένας Άμλετ για τον δρόμο» στον 9,58fm.
«Ο Εφιάλτης του κυρίου Κάκου» είναι ένα έργο που υπογράφει και σκηνοθετικά και συγγραφικά ο Γρηγόρης Μήτας που εξ’ όσων βλέπω στο πρόγραμμα έχει υπογράψει και τα σκηνικά και τα κοστούμια καθώς και τη μουσική επιμέλεια.
Ηθοποιός και σκηνοθέτης ο Γρηγόρης Μήτας που υπηρετεί πιστά το θέατρο πολλά χρόνια στη Θεσσαλονίκη και δε χρειάζεται συστάσεις.
Απόφοιτος της σχολής Σταυράκου, σπουδές ακολούθως στην Αγγλία, ξεκίνησε από ηθοποιός στο ΚΘΒΕ, ερμηνεύοντας πολλούς ρόλους και έχοντας συνεργαστεί με σπουδαίες μορφές του θεάτρου όπως οι σκηνοθέτες Βολανάκης, Ευαγγελάτος, Χουβαρδάς, Σεβαστίκογλου και λαμβάνοντας ένα βραβείο σκηνοθεσίας Φεστιβάλ Ιθάκης, τη δεκαετία του 90 ίδρυσε το «Θέατρο 25ης Μαρτίου» και εν συνεχεία το «Θέατρο Φλέμινγκ», που διατηρεί έως και σήμερα. Από το 2006 και το «Όνειρο Καλοκαιρινής Νύχτας» έχει να συνεργαστεί με το ΚΘΒΕ.
- Και τώρα τί γίνεται και επιστρέφεις στο ΚΘΒΕ για να σκηνοθετήσεις μια παράσταση;
Αυτό μετρά πολύ θετικά, όχι γιατί είναι επιλογή να κάνω εγώ ένα έργο, αλλά γιατί το σύγχρονο έργο πρέπει να υποστηριχθεί! Αυτή την ιδέα την είχε η καλλιτεχνική διεύθυνση του ΚΘΒΕ.
- Δεν είναι το πρώτο έργο που υπογράφεις, αλλά πρόκειται για το πρώτο που ανεβάζει το Κρατικό Θέατρο.
Είναι ένα πολύ σύγχρονο έργο που προσπαθεί να φωτίσει μια πολύ σκοτεινή πλευρά, οδυνηρά επίκαιρη: το θέμα της έμφυλης βίας και συγκεκριμένα, το θέμα της σεξουαλικής κακοποίησης, μιας και τον προηγούμενο χρόνο είχαμε 17 περιπτώσεις, πάρα πολύ σοβαρές. Είναι ένα πολύ σοβαρό θέμα, για το οποίο άλλοι μιλάμε, άλλοι το προσπερνάμε, ή κάνουμε ότι δεν βλέπουμε. Εκκρεμούν και κάποια θέματα. Πιστεύω ότι οι άνθρωποι θα πρέπει να τα θίγουμε, να μιλάμε γι’ αυτά..
- Έγραψες το έργο αφού ξεκίνησε το περσινό «me too» και αφού άρχισαν να βγαίνουν κάποιες φριχτές ιστορίες απ’ το θέατρο στην επικαιρότητα.
Κοίτα, αυτό στάθηκε η αφορμή. Η ιδέα ξεκίνησε από το εξής. Εγώ κάνω μαθήματα στο Θέατρο Φλέμιγκ, στο Θεατρικό Εργαστήρι που με συνέπεια συνεχίζει να λειτουργεί.
Δουλεύαμε κάποιες ασκήσεις… Μια εξ’ αυτών ήταν: «Κακοποίησε την αδερφή σου ένας εξουσιαστής… Τι κάνεις; Πως αντιδράς»;
Αυτό ήταν ένα ζήτημα θεατρικού παιχνιδιού και παντομίμας βέβαια όμως παρατηρώντας το, διαπίστωσα το εξής: Όταν στο θέμα γινόταν αναφορά ζητώντας απ’ τους σπουδαστές μου να το προσεγγίσουν σαν να έγινε χθες βράδυ το περιστατικό, η αντίδρασή τους ήταν πολύ διαφορετική απ’ ότι εάν τους ζητούσα να το διαχειριστούν σαν να επρόκειτο για περιστατικό προηγούμενης εβδομάδας και διαφορετική όταν συνέβαινε έναν μήνα πριν. Η ενέργεια είχε το ίδιο βάρος αλλά ο τρόπος που αντιδρούσαν ήταν διαφορετικός.
- Οπότε λες ότι, ήδη πολύ πριν ξεσπάσει το me too, έβαζες στο Θεατρικό σου Εργαστήρι τη θεματική της ενδοοικογενειακής βίας. Σε απασχολούσε… Ακολούθησαν φαντάζομαι και οι συγκλονιστικές αποκαλύψεις στο χώρο του θεάτρου που πλήγωσαν βαθιά τον χώρο και έτσι επέλεξες για κεντρικό ήρωά σου έναν σκηνοθέτη;
Αυτά γίνονται σε όλους τους χώρους (να το διευκρινίσουμε αυτό). Εδώ, έχουμε έναν σκηνοθέτη και μάλιστα έχει συμβολικό όνομα, λέγεται κ. Κάκος, είναι εμμονικός, έχει μανία με τα ωραία αρώματα, είναι ελιτίστας, κακοποιητής από άποψη, γιατί έτσι πιστεύει ότι πρέπει να κερδίζει τις γυναίκες, τον αποκαλούν και Scorpion, Σκοπριός δηλαδή, (ο οποίος όπως γνωρίζουμε πως μετά την κακοποίηση των σκορπίνων συνθλίβεται, καθώς η σκορπίνα τον λιώνει).
Αυτός είναι ένας από τους πολλούς συμβολισμούς που έχει το έργο. Ο σκηνοθέτης λοιπόν, έχει μανία με τα αρώματα, θεωρεί ότι είναι η προέκταση του Λανς Φον Τρίερ και σχηματίζει σχήματα εγκλωβίζοντας με την κιμωλία του μέσα σ’ αυτά τις γυναίκες-θύματα…
Έχει ιδιαίτερα χαρακτηριστικά που έχουν ένα ενδιαφέρον, αλλά το σπουδαιότερο ενδιαφέρον, όπως έχει δομηθεί το έργο, είναι πως έχει μια συγκεκριμένη ενέργεια, πολύ συμπυκνωμένη, που δεν την αναλώνει καθώς περνά το έργο, αλλά γίνεται σε δύο σημεία πολύ σημαντικά που έκρινα ότι πρέπει να γίνουν δύο ανατροπές κι εκεί είναι που όλη η ενέργεια κάνει το θέμα αρκετά σκληρό.
- Δύσκολο και λεπτό ζήτημα… Θέλησες να συμβάλεις με το κείμενο αυτό στη συζήτηση που ξεκίνησε το 2021 για την έμφυλη βία, την ενδοοικογενειακή βία και τη βία στον χώρο της εργασίας;
Πάρα πολύ! Με το να ανοίξει μια συνομιλία μεταξύ ανθρώπων. Να αρχίσουν να μιλάνε οι άνθρωποι. Όταν σιωπούν οι εξουσιαζόμενοι, οι εξουσιαστές δρουν ανενόχλητα…
- Υπογράφεις την σκηνοθεσία. Πώς χειρίστηκες την όλη υπόθεση σκηνοθετικά και γιατί διάλεξες να υπογράψεις εκτός απ’ τη συγγραφή και τα σκηνικά και τη σκηνογραφία και την μουσική επιμέλεια; Είναι σχεδόν όλο δική σου δουλειά..
Γιατί πραγματικά είχα έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Βέβαια εδώ με βοήθησε η εξαίρετη σκηνογράφος του ΚΘΒΕ η Δανάη Πανά με την σπουδαία δουλειά που έκανε.
Αλλά το υπέγραψα γιατί είχα την αρχική σκέψη. Αυτός είναι ένας σκορπιός… έτσι αυτοαποκαλείται και έτσι τον αποκαλούν και οι άλλοι και δημιούργησαν έναν ιστό, από την αρχή. Μέσα από αυτά τα τρικ, ο ιστός ήταν ένα προσχέδιο σκηνικού και το εξελίξαμε με την Δανάη... δουλέψαμε πάνω σ' αυτόν και προέκυψε κάτι καλό.
Επίσης το ίδιο έγινε και με την μουσική. Ήθελα να χρησιμοποιηθεί στο έργο ένα μουσικό όργανο κεντρικό. Το τύμπανο. Κι έχει το έργο, όπως θα το δει κανείς, έναν ιδιαίτερο τρόπο να λέει τα πράγματα.
- Είναι ένα κείμενο που θα εκδοθεί;
Θα εκδοθεί ναι, αν και υπάρχει και στο πρόγραμμα του ΚΘΒΕ ήδη.