Ήταν κάποτε ένας άντρας, με μνήμες τραυματισμένες. Και προσπάθησε να τις επουλώσει παίζοντας με τη ζωή, με τα παιδιά, με τις γυναίκες. Ήταν κάποτε ένα άντρας που ζούσε σ’ έναν τραυματισμένο τόπο. Και προσπάθησε να τον επουλώσει ζώντας πολιτικά, με τρόπο καίριο και ουσιαστικό. Ήταν κάποτε ένας άντρας που ζούσε σ’ έναν τραυματισμένο καιρό. Και προσπάθησε να τον επουλώσει γράφοντας ποίηση. Γιατί, τελικά, «ποίηση είναι αυτό που απομένει»...