Δελτία Τύπου

 
«Πρόκειται για δύο έργα τα οποία επέλεξε φέτος το ΚΘΒΕ έχοντας τη διάθεση να αφουγκραστεί την κοινωνία και συμπορευθεί μαζί της σχετικά με την άνοδο της φασιστικής νοοτροπίας» δήλωσε ο Γιάννης Βούρος, Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΚΘΒΕ, κατά τη σημερινή συνέντευξη Τύπου που δόθηκε στο Βασιλικό Θέατρο για την παρουσίαση των προσεχών παραγωγών του.

Πρόκειται για τις παραγωγές «Η Πτωτική άνοδος του Αρτούρο Ούι» του Μπέρτολτ Μπρεχτ, σε σκηνοθεσία Νίκου Χαραλάμπους, που κάνει πρεμιέρα στο Βασιλικό Θέατρο την Κυριακή 27/10 στις 7.00 μ.μ. παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κάρολου Παπούλια, και «Το Κύμα» του Ρον Τζόουνς, σε σκηνοθεσία Γιάννη Ρήγα από τη Νεανική Σκηνή του ΚΘΒΕ, που κάνει πρεμιέρα την Κυριακή 4/11 στις 11.00 π.μ. στο Θέατρο της Μονής Λαζαριστών (Σκηνή Σ. Καραντινός).
Παρόντες στη συνέντευξη Τύπου οι σκηνοθέτες Νίκος Χαραλάμπους και Γιάννης Ρήγας, καθώς και ο κοινωνιολόγος Γρήγορης Πασχαλίδης - Πρόεδρος Τμήματος Δημοσιογραφίας & Μέσων Μαζικής Ενημέρωσης ΑΠΘ.
«Το κείμενο του Μπρεχτ όσον αφορά στην “Πτωτική άνοδο του Αρτούρο Ούι”, θεματολογικά συγκρίνει τη φασιστική νοοτροπία εκείνης της εποχής του Χίτλερ και των πέριξ αυτού, με τη συμπεριφορά του υποκόσμου των συνδικάτων, των εμπορικών μονοπωλίων και όλων και όλων αυτών που έχουν να κάνουν με την εκμετάλλευση του ανθρώπου από τον άνθρωπο», τόνισε ο Γ. Βούρος.
«Μέσα από τον προγραμματισμό προσπαθούμε να είμαστε θεματολογικά κοντά στην κοινωνική πραγματικότητα. Δεν είναι τυχαίο επομένως ότι και «Το Ραφτάδικο» που παίζεται στη Μονή Λαζαριστών αφορά στην γαλλική κοινωνία και το πως βγήκε τραυματισμένη από τη ναζιστική κατοχή».
 

«Εποχές όπως εκείνη του Γ’ Ράιχ οφείλουν να μην ξαναγεννιούνται» τόνισε από την πλευρά του ο σκηνοθέτης Ν. Χαραλάμπους. «Στο συγκεκριμένο έργο έχουμε να κάνουμε με ένα λαό, μια κοινωνία, έναν κόσμο, ο οποίος δεν έχει ούτε την ψυχραιμία, ούτε την υπομονή, αλλά ούτε και τη διαλεκτική ικανότητα να διηγηθεί το δράμα του με θεατρικό ή άλλο τρόπο. Αντίθετα ουρλιάζει, βρίσκεται σε μια κατάσταση υστερίας που τον οδηγεί στο να ξεπερνά όλα τα όρια μιας κόσμιας ή έστω αξιοπρεπούς ανθρώπινης συμπεριφοράς» είπε, χαρακτηρίζοντας το συγκεκριμένο έργο του Μπρεχτ «μια ευχάριστη κραυγή αγανάκτησης», τονίζοντας την αποστασιοποίηση των έργων του Μπρεχτ και τα στοιχεία καμπαρέ που συναντούμε στη συγκεκριμένη παράσταση.
«Λυπάμαι που οι συνθήκες μας καλούν να ασχολούμαστε ακόμη με το φαινόμενο του φασισμού» υπογράμμισε ο Γ. Ρήγας. «Το πρόβλημα είναι εδώ. Μιλώ για όλα αυτά που κατά την ταπεινή μου γνώμη ξεκινούν από την έλλειψη γνώσης και μνήμης. Στις μέρες μας θα έπρεπε να ασχολούμαστε με πιο δημιουργικά πράγματα, όχι με το πώς θα αντιμετωπίσουμε πάλι αυτό το καρκίνωμα. Αυτό είναι και το θέμα της παράστασης» συμπλήρωσε. Σημειωτέον ότι «Το Κύμα» ανεβαίνει φέτος στο ΚΘΒΕ με την άδεια του Ρον Τζόουνς να γίνει μια καινούρια διασκευή του πρωτότυπου θεατρικού έργου που έγραψε. Μας είπε: «Φέρτε το στις δικές σας συνθήκες, στις δικές σας ανάγκες. Μην διστάσετε να πείτε τα πράγματα όπως συμβαίνουν στην Ελλάδα, τολμήστε».
 
Τέλος, ο κ. Πασχαλίδης αναφερόμενος στον τίτλο «Η Πτωτική άνοδος του Αρτούρο Ούι» τόνισε ότι «είναι μία άνοδος την οποία μπορούμε να τη σταματήσουμε, να την αναιρέσουμε, να την ακυρώσουμε». Σύμφωνα με τον ίδιο είναι ένα έργο που έγραψε ειδικά για το αμερικανικό κοινό, αναμένοντας να εκδοθεί η βίζα του για να αναχωρήσει για την Αμερική και «η επιλογή του να χρησιμοποιήσει τον υπόκοσμο του Σικάγο για να μιλήσει για τα ναζιστικά εγκλήματα, ήταν μια αλληγορία με διπλή στόχευση: να μιλήσει μια γλώσσα που είναι πιο οικεία στο αμερικανικό κοινό και από την άλλη να τονίσει ότι δεν μιλάει απλώς για μια πολιτική κίνηση αλλά για μια εγκληματική συμμορία».

Αναφερόμενος στο «Το Κύμα» είπε ότι «το θέατρο δε μας φέρνει τις σκηνές βίας, αλαζονείας, τρόμου μπροστά μας, απλώς μας πηγαίνει σ’ αυτές, μας κάνει να τις ξαναδούμε και να τις βιώσουμε όχι πλέον ως μακρινοί θεατές αλλά σαν αυτόπτες μάρτυρες. Μας πηγαίνει στο βάθος της εικόνας. Μας πηγαίνει στο γεγονός προτού αυτό μετατραπεί σε εικόνα και κινδυνεύσει να ξεχαστεί σαν ακόμα μία εικόνα.
Το στοίχημα και η υπόσχεση του θεάτρου είναι να μας προσφέρει μια κατανόηση αυτών των ακραίων καταστάσεων που διαφέρει ριζικά από εκείνη που μας προσφέρουν τα ειδησεογραφικά μέσα. Η διαφορά είναι η απόσταση που χωρίζει την είδηση από τη συνείδηση. Νομίζω ότι οι παραστάσεις που έχει προγραμματίσει το ΚΘΒΕ διασχίζουν αυτή την απόσταση και αυτός είναι ο λόγος που βρίσκομαι εδώ, για να δηλώσουμε την υποστήριξη σ’ αυτή την παρέμβαση».